Czy pomoc bliźnim może być źródłem szczęścia?

W życiu każdego z nas ważną rolę odgrywa szczęście. Jak podaje Encyklopedia Popularna PWN szczęście to: „ układ życia w najwyższym stopniu pomyślnym
i zadowalający”. Każdy człowiek ma własną definicję szczęścia, ponieważ każdy człowiek jest inny i uszczęśliwiają go inne rzeczy.
Sądzę, że pomoc bliźnim może być źródłem szczęścia. Postaram się to udowodnić przytaczając poniższe argumenty.
Pierwszym argumentem może być postawa znanego na całym świecie Jurka Owsiaka. W 1993 roku założył on Wielką Orkiestrę Świątecznej Pomocy, której głównym celem jest pomaganie chorym osobom, a w szczególności dzieciom.
Następnie przejdę do głównej bohaterki „Siłaczki” Stefana Żeromskiego. Wiejska nauczycielka, Stanisława Bozowska, poświęciła swoja karierę i życie prywatne dla ubogich dzieci. Dzięki niej w jej uczniach rosła chęć zdobywania wiedzy i poszerzania swoich wiadomości. Do ostatniej chwili swojego życia była dumna ze swojej pracy na rzecz innych. Efekty jej pracy dostrzegano także po śmierci. Kobieta ta zostawiła po sobie wiele dobrych wspomnień oraz wdzięczność ludzi, wśród których żyła.
Ostatnim argumentem jest organizowanie corocznych imprez charytatywnych. Wszyscy ludzie chcą pomagać i uczestniczą w tym z własnej, niewymuszonej woli.
Reasumując uważam, ze pomoc bliźnim może uszczęśliwiać ludzi. Przedstawione przeze mnie przykłady doskonale temu dowodzą. Jednak prawdziwe szczęście można znaleźć tylko przy udziale drugiego człowieka. Najlepiej ilustrują to słowa Alberta Schwetzera: „Szczęście to jedyna rzecz, która się mnoży, gdy się ja dzieli”.