Klonowanie

Klonowanie jest to manipulacja, mająca na celu otrzymanie genetycznej kopii pierwowzoru, którym może być fragment DNA, komórka lub cały organizm. Termin klonowanie odnosi się w tym kontekście tylko do sztucznego powielania ludzi, gdyż z technicznego punktu widzenia, naturalnie urodzone bliźnięta jednojajowe są klonami. Ze względu na materiał, jaki chce się sklonować wyróżnia się 4 rodzaje klonowania:
o otrzymywanie kopii fragmentów DNA,
o reprodukcja linii komórkowych, będących zespołem kopii komórki wyjściowej,
o reprodukcja embrionów poprzez wzbudzony podział bliźniaczy, którego dokonuje się, gdy komórki embrionów zachowują jeszcze zdolność rozwinięcia się w kompletny dorosły organizm
o reprodukcja osobników genetycznie identycznych poprzez transfer jądra komórki somatycznej - klon jest kopią organizmu, z którego pobrano jądro komórki somatycznej.

Ostatni rodzaj zastosowano m.in. w przypadku owcy Dolly. Polega on na wprowadzeniu do komórki jajowej (pozbawionej wcześniej własnego jądra komórkowego) jądra z dowolnej komórki somatycznej osobnika, którego chce się klonować; a następnie wszczepienie tak spreparowanej zygoty do macicy matki.

Celem klonowania organizmów jest uzyskanie wielu organizmów o takich samych, korzystnych dla człowieka cechach. Zamiast prowadzić wielopokoleniową hodowlę, organizm o pożądanych właściwościach można sklonować, najlepiej w wielu kopiach. Ma to zastosowanie w przypadku organizmów transgenicznych, kiedy otrzymanie jednego osobnika jest bardzo czasochłonne i drogie, prościej jest sklonować transgeniczny organizm uzyskując wiele identycznych kopii.

Obecnie największe zainteresowanie wzbudza klonowanie ssaków. Jednym z celów klonowania ssaków jest dostarczenie wiedzy i doświadczenia naukowego, które można wykorzystać w badaniach nad klonowaniem organizmów ludzkich.


Klonowanie człowieka


Klonowanie ludzi to tworzenie genetycznie identycznej kopii jednostki ludzkiej, lub w drugim znaczeniu, hodowanie wybranych tkanek ludzkich z pojedynczych komórek somatycznych. Termin klonowanie odnosi się w tym kontekście tylko do sztucznego powielania ludzi, gdyż z technicznego punktu widzenia, naturalnie urodzone bliźnięta jednojajowe są klonami. Jest wiele powodów, dla których obecnie prowadzi się badania nad klonowaniem ludzi, m.in.:
o możliwość otrzymania naturalnych implantów, które w trakcie przeszczepu nie zostaną odrzucone przez organizm chorego, gdyż będą genetycznie identyczne z jego tkankami,
o badania nad biochemicznym mechanizmem starzenia i możliwościami cofania lub zatrzymywania tego procesu,
o rozwijanie technik sztucznego zapłodnienia.

Trudności występujące przy klonowaniu zwierząt pokazały, że otrzymanie dorosłego osobnika-klonu będzie w przypadku człowieka przynajmniej tak samo trudne a ewentualne próby będą się wiązały ze śmiercią wielu ludzkich istnień w różnych stadiach rozwoju oraz z problemami zdrowotnymi przyszłych ludzi-klonów. Głównie dlatego prowadzenie badań nad klonowaniem ludzi jest zabronione w wielu krajach świata i większości stanów USA.

Jak dotąd brak jest wiarygodnych, dobrze udokumentowanych doniesień naukowych o klonowaniu ludzi, które wyszły poza wczesny etap embrionalny, chociaż miało miejsce już kilka prób sfałszowania wyników eksperymentów z klonowaniem ludzi np. w 2004 r. grupa badawcza z Korei Południowej, kierowana przez Woo Suk Hwang z Seoul National University, ogłosiła, że udało im się sklonować 30 ludzkich embrionów i utrzymać je przy życiu przez tydzień, jednak po roku dokładne sprawdzenie wyników zespołu wykazało, że sklonowano psa, a nie człowieka.