Armia Andersa

Kiedy w 1941 roku Niemcy zaatakowały Związek Radziecki, Stalin zgodził się na utworzenie w ZSRR polskiej armi.W jej skład weszli żołnierze, a także cywile aresztowani i wywiezieni do Związku Radzieckiego po zakończeniu kampanii wrześniowej.Wstąpienie do wojska polskiego było dla nich jedyną szansą na wydostanie się z łagrów i więzień.Dowódcą Armi Polskiej został generał Władysław Anders.
Wkrótce jednak Stalin wstrzymał nabór do armi oraz zmniejszył dla niej dostawy żywności i uzbrojenia.Z tego powodu polscy żołnierze opuscili w 1942 roku ZSRR i udali się na Bliski Wschód.
Armia Andersa wzieła później udział w walkach z hitlerowcami we Włoszech.Na początku 1944 roku Niemcy zatrzymali nacierające na Rzym wojska aliantów pod Monte Cassino.Było to wzgórze, na którego szczycie znajdował się klasztor.Wchodził on w skład niemieckich umocnień, blokujących aliantom najkrótszą drogę prowadzącą z południa Włoch do Rzymu.Armia niemiecka zaciekle broniła tego miejsca przed atakiem Amerykańczyków, Brytyjczyków i Nowozelandczyków. Dopiero ofensywa wojsk polskich zmusiła hitlerowców do wycofania się. W bitwie pod Monte Cassino poległo ponad 900 polskich żołnierzy,a około 3000 zostało rannych.