(Aldous Huxley - Nowy wspaniały świat) „Czy obraz współczesnego świata i rozwój nauki potwierdzają wizję Huxleya?”

Współczesny świat przez wielu ludzi uważany jest za doskonały. Coraz nowocześniejsza technika i rozwój nauki pomagają człowiekowi w codziennej pracy. Dzięki niektórym wynalazkom udało się znaleźć lekarstwa na nieuleczalne dotąd choroby, czy też zwiększyć komfort życiowy. Te innowacje przynoszą sporo korzyści, ale równie często rodzą nieznane wcześniej problemy i pytania. Odpowiedzi na nie usiłują znaleźć naukowcy, etycy oraz pisarze science fiction. Dzisiaj pragnę się skupić na tych ostatnich, którzy od dwóch wieków usiłują przewidzieć, jak będzie wyglądał świat w przyszłości. To zagadnienie było i jest poruszane przez wielu pisarzy, zarówno polskich, takich jak Stanisław Lem, czy zagranicznych, jak np. Aldous Huxley czy George Orwell. Huxley już w latach trzydziestych poprzedniego stulecia przedstawia w swojej książce pt. „Nowy wspaniały świat” społeczeństwo na pozór doskonałe, żyjące w czasach bardzo nowoczesnych. Uważam, że wizja zaprezentowana w jego powieści nie jest zgodna z obrazem współczesnego świata.
Po pierwsze, dlatego że pisarz brytyjski tworzy populację totalitarną i zniewoloną, której postępowanie jest z góry ustalone, każdy człowiek bez stawiania oporu zostaje przypisany do nieprzenikalnej warstwy społecznej i zawodowej. Charles Fourier mówi o takim niewolnictwie: „Niewola nigdy większej pogardy nie budzi aniżeli wtedy, gdy ślepa uległość gnębionych przekonywa gnębiciela, że jego ofiary zrodzone są do niewoli”. W realnym świecie nie jest możliwa taka sytuacja, ponieważ wiązałaby się ona z wynaturzeniem każdej jednostki ludzkiej i pozbawieniem naturalnych odruchów, takich jak bunt przeciwko niesprzyjającej rzeczywistości. Prawdą jest, że również dzisiaj istnieje niewolnictwo, ale są to przypadki niezmiernie rzadkie, występujące głównie w krajach Trzeciego Świata.
Kolejnym argumentem, podważającym wizję Huxleya jest indywidualność każdego człowieka. W utworze „Nowy wspaniały świat” to pojęcie nie istnieje. Ludzie tworzeni są seryjnie jak maszyny, istnieje tam grupa robotników przystosowana do ciężkiej pracy fizycznej o takich samych uwarunkowaniach genetycznych, charakterze i wyglądzie, czy grupa naukowców; gdzie pierwszy jest klonem drugiego, drugi trzeciego, itd. We współczesnym świecie każdy człowiek jest inny, posiada unikatowe cechy, które odróżniają go od innej istoty na ziemi. To tutaj znajduje się jego wspaniałość i niepowtarzalność.
Aldous Huxley zamieszcza w swojej powieści warstwy, do których przynależność oznacza brak możliwości rozwoju i zmiany swojego życia. Człowiek będący członkiem danej grupy nie ma możliwości jej opuszczenia i aż do śmierci jest sterowany przez nadludzi zgodnie z zadaniami do jakich został stworzony. W dzisiejszych czasach jest zupełnie inaczej, to jak żyjemy, jak będzie wyglądała nasza przyszłość zależy tylko od nas, jak powiedział Fiodor Dostojewski: „Życie to raj, do którego klucze są w naszych rękach”.
Podsumowując uważam, że autor „Nowego wspaniałego świata” celowo ukazuje go w sposób przejaskrawiony, aby ostrzec czytelników przed totalitaryzmem i konsekwencjami stosowania nowoczesnych technologii przez ludzi nieodpowiedzialnych. Huxley wzbudza u każdego z nas odrazę do terroru i nakazuje z nim walczyć za wszelką cenę.