Każda epoka ma swoje własne cele i zapomina o wczorajszych snach.

Jeszcze niedawno solidarność walczyła o wolną, nie komunistyczną Polskę. Jej działacze stali się bohaterami narodowymi. Dzięki Ich poświęceniu i trudom możemy się w obecnych latach cieszyć kapitalizmem i wolnością słowa. Jednak powoli zapominamy o tym co było. Zrusyfikowana Polska to dla nowonarodzonego pokolenia tylko wspomnienie. Ówczesne ideały i cele dziś tracą na wartości lub zanikają zupełnie. Sytuację tą, jakże aktualną, odnieść można do niemal każdej epoki w przeszłości lub prawdopodobnie w przyszłości. Tak jak marzenia ludzi żyjących w jakiejś epoce zastąpiły cele tych którzy żyli przed nimi, tak też same zostaną zastąpione „nowszymi modelami” pragnień w nadchodzącym czasie.
Bardzo często zmiany w różnych okresach są spowodowane przebrnięciem przez barierę czy to kulturalną czy wolnościową. Takich przełomów w dziejach polski znaleźć możemy bardzo wiele, choćby i wspomniany w opisie upadek komunizmu w Polsce. Tak naprawdę po punkcie kulminacyjnym w sierpniu 80 załamanie przyszło w latach 90 XXw kiedy to rozpoczął się trwający do dziś proces „zmiany statusu”. Stare Prawdy o wolności odchodzą do lamusa, bo już zostały osiągnięte, przebrzmiały i są zastępowane pogonią za pieniędzmi w warunkach dzikiego kapitalizmu. Świadomość narodowa powoli zanika i następuje wyprowadzenie na piedestał, gloryfikacja, sukcesów zawodowych czy wiążących się z nimi pieniędzmi.
Postęp techniczny sprzyja rotacji celów w życiu, a ponieważ dokonuje się on na przestrzeni wielu lat, więc i zmiana priorytetów i marzeń spowodowana nim także jest powolna. Dzięki postępowi w wielu dziedzinach nauki niemożliwe staje się możliwe, a cuda stają się realne i prawdopodobne. Poszczególne jednostki, przypisane do czasów w których żyją, nie wyobrażają sobie nawet jak może wyglądać świat za lat kilkadziesiąt, ponieważ leży to niemal w mistycznej strefie ich umysłu, której to pragmatyzm ceniony szczególnie w dzisiejszych czasach, nie pozwala rozwinąć skrzydeł. Tak naprawdę marzenia dzisiejszych ludzi mogłyby stać się realne już dziś, a przynajmniej stracić na „boskości”, gdyby nie podejście do życia promowane przez nasze otoczenie. Nauka nieustannie pędzi do przodu osiągając cele jednej epoki, a tworząc dwa kolejne dla przyszłego czasu i ludzi.
Zmiany kulturowe(ustrojowe), osiągnięcia techniczne, samodoskonalenie mogą być celem ludzi żyjących w pewnym okresie. Nie można jednak powiedzieć żeby te dążenia były stałe przez wiele pokoleń. Stopniowo rotują pomiędzy sobą, jak i z udziałem wielu innych czynników charakterotwórczych, kształtując osobowość ludzką. Tak jak dziś marzymy o lataniu w kosmosie, tak kiedyś marzono o niepodległości czy zniesieniu konstytucji. I tak jak dziś my nie przywiązujemy wag do wartości obecnych wtedy w sercach naszych rodaków, tak za kilka lat ludzie nie będą wyobrażali sobie życia bez turystycznych lotów w kosmos.