Zróżnicowanie życia na ziemi

Wyjaśnij na czym polega zróżnicowanie organizmów w różnych miejscach kuli ziemskiej np. w głębinach, na lodowcach itd.

Najpierw były proste organizmy jednokomórkowe. Z biegiem czasu powstawały proste organizmy wielokomórkowe, które cały czas podlegając przemianom coraz bardziej przystosowywały swoje ciała zarówno do środowiska, jak i do trybu życia.

Pierwsze kręgowce pojawiły się około 450 milionów lat temu. Były to Agnatha, zwane bezszczękowcami, ponieważ ich "czaszka" pozbawiona była szczęki, a otwór gębowy był zwykłym otworem w ciele.
Przystosowania do życia na ziemi zwierzęta zawdzięczają ewolucji. Jest ona tego sprawcą, bowiem zwierzęta w miarę rozmnażania się zmieniają się, tzn. potomkowie nie są tacy sami jak ich rodzice, różnią się niewielkim szczegółami, które w miarę rodzenia się następnych pokoleń stają się coraz większe względem pierwotnego osobnika.

Zwierzęta są zmuszone do tego, aby przystosować (zaadaptować) się do danego środowiska, gdyż umożliwia im to przeżycie. Zmiany te nie są nagłe tylko jak to wyżej napisałem są wynikiem ewolucji.
Zróżnicowanie życia na ziemi charakteryzuje się tym, że zwierzęta zamieszkujące dane miejsce na ziemi wytwarzają różne potrzebne im do przeżycia i prowadzenia podstawowych funkcji życiowych organy. Kształt, ich wielkość i pełniona przez nie funkcja jest związana z występowaniem danego osobnika na kuli ziemskiej, tzn. w której ze stref klimatycznych on występuje.
Na ziemi jest ich dziewięć
a) równikowa,
b) tropikalna (inaczej podrównikowa),
c) subtropikalna (inaczej zwrotnikowa),
d)śródziemnomorska (inaczej podzwrotnikowa),
e) umiarkowana (ciepła i wilgotna),
f) umiarkowana (chłodna i sucha, inaczej nemoralna),
g) umiarkowana (bardzo chłodna i wilgotna, inaczej borealna),
h) zimna (podbiegunowa i biegunowa),
a każdą z nich zamieszkują odmienne organizmy

Tak jak np. piesiec spokrewniony z lisem potrafi przeżyć w arktycznej części Eurazji, Ameryki północnej i na Grenlandii, czyli w strefie niezwykle zimnej dzięki gęstej i długiej sierści chroniącej go przed zimnem, zmieniającej kolor w zależności od panującej pory roku (latem jest jasnobrązowa z białawym podszyciem, natomiast zimą zmienia kolor na biały) lub jego odpowiednik zamieszkujący rejony pustynne Afryki północnej i Półwyspu Arabskiego (strefa zwrotnikowa) – fenek, prowadzący nocny tryb życia, charakteryzują go duże uszy i jasne ubarwienie sierści, nietoperze żyjące niemal w każdej ze stref z wyjątkiem biegunowej i podbiegunowej, żyją w ciemnościach, ponieważ także prowadzą nocny tryb życia. Posługują się słucholokacją tzn. określają swoje położenie za pomocą niezwykle czułych uszu które odbierają sygnały wysłane przez nie, następnie są w stanie rozróżnić czy utrudnienie „w ruchu" jest blisko czy też daleko po czasie, po którym wysłana fala trafi do ucha. Dzięki temu są w stanie omijać różnego rodzaju przeszkody, którymi mogą być na przykład skały w jaskiniach, które zamieszkują, nietoperze także mają bardzo dobrze rozwinięty narząd węchu.

Owce domowe, które zamieszkują między innymi obszary Polski (strefa umiarkowana) są roślinożerne w czym pomagają im ruchliwe wargi (ułatwiają skrobanie roślin), mocne zęby (służą do dobrego roztarcia pokarmu), oraz czterokomorowy żołądek, w którym żyją bakterie i pierwotniaki trawiące celulozę.

Dla organizmów wodnych niezwykle ważne jest stężenie soli oraz kwasowość. To właśnie słabe zasolenie Bałtyku jest przyczyną tak niezróżnicowanego środowiska tego morza.

Zwierzęta z jednego klimatu, które zaadaptowały się już w nim, praktycznie nie są w stanie przeżyć w innym środowisku, ponieważ mogą nie znaleźć w nim tego co posiadały poprzednio. Za przykład mogą tu posłużyć bakterie, które występują w każdym miejscu na Ziemi.

Niektórym z nich do przetrwania jest potrzebny siarkowodór (gaz o zapachu zgniłych jajek), który w większych ilościach jest śmiertelny między innymi dla człowieka i dla innych organizmów potrzebujących tlenu.

Przykład organizmów znacznie różniących, choć pochodzących z tej samej rodziny mogą posłużyć niedźwiedź polarny, zamieszkujący wyspy, wybrzeża i pola lodowe położone wokół bieguna północnego i niedźwiedź brunatny, występujący w licznych podgatunkach w Europie, Azji Północnej i Środkowej oraz Ameryce Północnej. Te dwa z pozoru podobne zwierzęta znacznie się różnią, a podstawową różnicą jest ubarwienie, pierwszy jest biały, natomiast tego drugiego charakteryzuje brązowa, szarobrunatna lub czarno brunatna sierść, następne o czym nie każdy wie jest to, że u niedźwiedzi polarnych tylko samice zapadają w sen zimowy, a u brunatnych zarówno samice, jak i samce. Niedźwiedzie polarne, inaczej białe mają pomiędzy palcami kończyn błony pławne i potrafią doskonale pływać i nurkować (potrafią wytrzymać pod wodą ok. dwie minuty), czego te drugie nie potrafią w tak dobrym stopniu. Zasadniczą różnicą jest także rozmiar i waga ciała, "misie" polarne osiągają rozmiary do 250 cm i wagę ponad 700 kg, gdy brunatne ważą max 350 kg przy rozmiarach sięgających 350 cm, nie utrudnia im to jednak w dochodzeniu na 3000 m.n.p.m. Za pokarm służą im podobne rośliny (jagody i owoce) i różne zwierzęta, ponieważ foki i renifery zjadane przez niedźwiedzie białe nie żyją w tych szerokościach co niedźwiedzie brunatne i odwrotnie jelenie nie zamieszkują obszarów polarnych. To prawie wszystkie różnice różniące te jak blisko spokrewnione, a jednak jak dalekie sobie ssaki.

Ryby żyjące w głębinach podobnie jak wyżej opisane nietoperze mają zredukowany wzrok na rzecz narządów czuciowych, a takie jak szkaradnica (przybrzeżne środkowo - zachodnie wody Oceanu Spokojnego) dzięki swej maskującej barwie potrafi ukryć się pośród raf koralowych na wpół zagrzebana w piachu czatując na swą ofiarę, którą uśmierci za pomocą jadu znajdującego się w płetwie grzbietowej, w ciernistych, mocnych i sztywnych promieniach. Posiada ona jeden z najbardziej skutecznych i groźnych jadów wśród zwierząt (potrafi on zabić człowieka w silnych bólach w przeciągu 3-24 godzin). Rybą przyjmującą zbliżoną taktykę jest płaszczka, która całkowicie zagrzebuje się w piachu i wystawia tylko oczy, aby obserwować otoczenie. Gdy widzi coś co ją zainteresuje z znienacka wypływa z piachu i atakuje ofiarę. Płaszczki posiadają także rząd kolców na ogonie po stronie grzbietowej oraz na brzuchu, których może użyć do sparaliżowania ofiary, gdyż one parzą podobnie jak parzydełka meduz, lecz w ich przypadku jest to jedyna broń służąca do zdobywania pokarmu.

Następnym przykładem bardzo dobrego przystosowania się do środowiska zamieszkania są wielbłądy, których sierść pomimo tego, że mieszkają one w ciepłych klimatach zmienia długość (latem jest krótka, a zima dłuższa i gęstsza). Potrafią się one odbyć bez wody przez długi okres czasu, ponieważ wykorzystują wilgoć zgromadzoną w spożywanych produktach roślinnych. Dromadery, czyli wielbłądy jednogarbne przypominają sylwetką dwugarbne, jednak ich nogi są dłuższe i posiadają rzadszą i krótszą okrywę włosową