Romantyczna koncepcja poety jako przywódcy narodu. Zinterpretuj podany fragment (100-115; 170-178; 257-265) odwołując się do swojej wiedzy o Konradzie.

Głównym bohaterem „Dziadów cz. III” jest Konrad. Człowiek nie do końca świadomy swych słów i czynów. Jest romantykiem, poetą, wybitną jednostką, mającą świadomość swojej wartości i niezwykłości, a zarazem obowiązków, z jakimi ta wybitność się wiąże. Toczy walkę z Bogiem o prymat, rządzenie światem i ludzkością.

1. Następuje przeistoczenie umarłego Gustawa z cz. II w Konrada.
a) przemiana cierpiącego kochanka w cierpiącego patriotę
„Umarł Gustaw narodził się Konrad.”

2. Cechy bohatera
a) indywidualizm twórcy czyni go samotnym
„Samotność nic po ludziach, czym śpiewak dal ludzi.”
b) indywidualista, który może wiele osiągnąć
c) jednostka wyidealizowana z rzeczywistości
d) chce być wieszczem, prorokiem (oznaka ducha profetycznego) -nie może odczytać losów historii
„kruk myśli mu mąci”
e) ma wysokie mniemanie o sobie-jest warty Boga
f) czuje się niezrozumiały-nie ma człowieka, który by zrozumiał jego poezję
g) jest istotą związaną z czasem i miejscem-postać konkretna

3. Romantyczna apoteoza poezji.
a) śpiew jest jak poetyka sfer niebieskich (ma wymiar boski, harmonijna, doskonała)
b) jest nieśmiertelny
„Ja czuję nieśmiertelność, nieśmiertelność tworzę, cóż ty większego mogłeś zrobić Boże?”
c) porównuje swą wolność poezji do boskiej siły stwórczej
d) uważa się za równego Bogu
„Ty! O którym mówią, że czujesz na niebie! Jam tu, jam przybył, widzisz, jaka ma potęga.”
e) moc kreacyjna Konrada jest równa mocy kreacyjnej Boga
f) jest to poeta pełen siły stwórczej
„Czuły jestem, silny jestem i rozumny.”
„Jam się twórcą urodził! Stąd przyszły siły moje, skąd do ciebie przyszły twoje…”
g) utożsamia się z Bogiem
„W pośrodku was jak ojciec wśród rodziny stoję, wy wszystkie moje! Depcę was wszyscy poeci, wszyscy mędrce i proroki.”

4. Rola narodu na kształtującą się świadomość Konrada.
a) odczuwa ogromną miłość do narodu
„Ja kocham cały naród! - objąłem w ramiona wszystkie przeszłe i przyszłe jego pokolenia, przycisnąłem tu do łona”
b) jako kochanek ojczyzny chce jak Bóg rządzić duszami ludzkimi
„Tę władzę, którą mam nad przyrodzeniem, chcę wywrzeć na ludzkie dusze”
c) chce świat zmienić i naród uszczęśliwić
„chcę go dźwignąć, uszczęśliwić…”
d) pragnie rządzić pełnią władzy; uważa, że przysługuje mu ona
„Ja chcę mieć władzę, jaką Ty posiadasz, ja chcę duszami władać jak ty nimi władasz.”
e) popełnia grzech pychy, dumy
„Daj mi rząd dusz!”
f) chce walczyć uczuciami
„Chcę uczuciem rządzić, które jest we mnie.”
g) ujawnia swój mesjanizm
„Czuję całego cierpienia narodu.”
h) pragnie stworzyć świat lepszy, niż go stworzył Bóg-nie dopuszcza możliwości sprzeciwu
i) Konrad wzywa Boga na pojedynek, utożsamia się z narodem-cierpi za dobro narodu (prometeizm Konrada)
„ Ja i ojczyzna to jedno! Nazywam się Milion-bo za miliony kocham i cierpię katusze.”
j) buntuje się przeciwko Bogu, zarzuca mu brak uczucia i brak miłości do ludzi
„Kłamca kto Ciebie nazywał miłością: Ty jesteś tylko mądrością! Ludzie myślą, nie sercem, twych dróg się dowiedzą […] Tyś nie ojcem świata, ale… carem…”
k) postawa indywidualistycznego buntu przeciw Bogu siłą natury i skrępowania, wolności ludzkiego ducha


l) zgoda na poświęcenie się i samotne cierpienie (szczęście ludzkości jest ważniejsze)
„Ja czuję nieśmiertelność…”
ł) człowieczeństwo ogranicza jego możliwości
m) podnosi rangę cierpienia Polaków

5. Trzy najważniejsze cechy charakteryzujące bohatera
a) romantyczny tragizm
b) uniwersalizm
„kocham cały naród…”
c) heroizm moralny-źródłem siły i słabości jawią się sprzecznie uczucia wielkości-nicość, siła, słabość.

Konrad jest postacią tragiczną. Mimo poczucia ogromnej wartości i drzemiących w nim możliwości, jest bezsilny. Nic nie może zrobić dla ludzkości, jest rządzony przez uczucie, które w świecie realnym okazuje się niewystarczające do objęcia „rządu dusz”.