Energia

Pęd – podstawowa wielkość fizyczna w mechanice opisująca ruch ciała. Pęd mają wszystkie formy materii, np. ciała obdarzone masą, pole elektromagnetyczne, pole grawitacyjne
Pęd punktu materialnego
Pęd punktu materialnego jest równy iloczynowi masy [m] i prędkości [v] punktu. Pęd jest wielkością wektorową; kierunek i zwrot pędu jest zgodny z kierunkiem i zwrotem prędkości.

W układzie SI jednostka pędu nie ma odrębnej nazwy, a jest określana za pomocą jednostek prostszych, np. niuton•sekunda (N•s) lub kilogram•metr/sekunda (kg•m/s).
tak też jest w przypadku pędu - obowiązuje:
ZASADA ZACHOWANIA PĘDU
Jeżeli na jakiś układ ciał nie działają siły (oddziaływania) zewnętrzne, wtedy układ ten ma stały pęd.
Czyli, zapisując to wzorami:
jeżeli F = 0, to p = const
Lub jeszcze inaczej:
Zmienić pęd układu może tylko siła działająca z zewnątrz układu.
Z zasady zachowania pędu mamy:
pcałkowity_przed zderzeniem = pcałkowity_po zderzeniu
Tarcie
f=T/N
f- wspułczynnkik tarcia
T- tarcie
N- siła ciężkości
Energię kinetyczną obliczamy ze wzoru:

Znaczenie symboli:
v - prędkość ciała
m - masa ciała
Energię potencjalną
Najprostszą postać energii potencjalnej otrzymujemy dla energii potencjalnej ciężkości ciał znajdujących się przy powierzchni ziemi. Wtedy wyraża się ona wzorem:
Epot_ciezk = m • g • h
Tutaj:
m - masa ciała,
g – przyspieszenie ziemskie,
h – wysokość
Energia mechaniczna (całkowita)
Jeżeli dla jakiegoś ciała wyznaczymy sumę jego energii kinetycznej i potencjalnej, to uzyskamy w ten sposób energię mechaniczną.
Emechaniczna = Epotencjalna + Ekinetyczna
Energia mechaniczna dla ciała w polu grawitacyjnym
Emechaniczna = Epotencjalna_ciężkości + Ekinetyczna

Dla prostego przypadku energii mechanicznej ciała mającego prędkość v i znajdującego się na wysokości h nad powierzchnią Ziemi wartość energii mechanicznej można obliczyć ze wzoru:


Zasada zachowania energi podczas poruszania się ciała
Ecp = EcK
Ecp-energia całkowita na początku ruchu
Eck- energia całkowita na końcu ruchu