Charakterystyka Armidy bohaterki poematu "Jerozolima wyzwolona"

Armida – jedna z głównych bohaterek poematu epickiego Torquata Tassa Gofred abo Jeruzalem wyzwolona (1581). Jest synowicą sławnego czarnoksiężnika Hidroata z Damaszku, chytrą i inteligentą, wielką i sławną czarownicą, która „tak się gładka była urodziła, że w krajach wschodnich gładszej nie widziano” (słynny opis jej urody znajduje się w księdze 4. poematu, oktawy 29-32). Za namową stryja ma odwrócić uwagę od oblężenia Jerozolimy wodza chrześcijan Gofreda; gdy jej się to nie udaje, namawia go, by dał jej dziesięciu najlepszych rycerzy, aby ją ratowali od rzekomych prześladowań. Zachwyconych jej urodą rycerzy zamyka w ciemnicy swego cudownego zamku położonego pośrodku jeziora (później uwięzi tam też Tankreda). Jeden z rycerzy, Rambald, wyrzeka się nawet dla niej wiary; pozostałych A. wysyła królowi Egiptu. Gdy odbija ich Rynald, usypia go, chcąc się zemścić. Zachwycona jego urodą, zakochuje się w nim i zabiera do pałacu położonego na dalekiej wyspie. Kochanka odbierają jej Ubald i Karzeł. Zrozpaczona i obrażona wybiera się do Jerozolimy i obiecuje królestwo oraz swą rękę temu, kto zabije Rynalda. W czasie bitwy, miotana sprzecznymi uczuciami, chybia strzelając z łuku do swego kochanka, potem ucieka z pola bitwy, usiłując się zabić. Od samobójczego zamachu powstrzymuje ją Rynald, obiecując przywrócić tron i namawiając do przyjęcia chrztu.

Warto wiedzieć: Postać Armidy wywarła duży wpływ na poezję polskiego baroku (m.in. na poematy S. Twardowskiego Dafne i Nadobna Paskwalina).

Maciej Urbanowski
Wydawnictwo Park