W przyrodzie każdy sposób życia jest potrzebny do prawidłowego jej funkcjonowania.

Uważam, że w przyrodzie każdy sposób życia jest potrzebny do prawidłowego jej funkcjonowania. Doskonale potwierdzają to poniższe argumenty.
Pierwszymi argumentami potwierdzającymi tą tezę są łańcuchy pokarmowe, czyli zależności pomiędzy producentami a konsumentami.

liście ziemniaka stonka ziemniaczana kuropatwa człowiek

W podanym przykładzie liście ziemniaka są producentem a stonka ziemniaczana konsumentem I rzędu. Organizm odżywia się, a pobrany i przetworzony pokarm staje się materiałem budulcowym i energetycznym. Łańcuchy pokarmowe tworzą rozległą sieć pokarmową, co oznacza, że np. lipa stanowi pokarm dużej ilości konsumentów.
Kolejnym argumentem potwierdzającym moją tezę są ekosystemy, czyli populacje roślinne połączone wielorakimi zależnościami wraz ze środowiskiem nieożywionym, w którym żyją. W skład ekosystemu wchodzą populacje. Każdą populacje charakteryzują takie cechy jak rozmieszczenie, śmiertelność, rozrodczość, struktura wiekowa, liczebność i zagęszczenie. Każdy ekosystem jak np. las, staw, łąka charakteryzuje się zamkniętym obiegiem materii. Obejmuje on pierwiastki wchodzące w skład związków, z których zbudowane są organizmy żywe. Pierwiastki są pobierane z gleby przez producentów a następnie przechodzą do konsumentów. Odpady oraz obumarłe szczątki organizmów roślinnych i zwierzęcych wracają do gleby. Tam destruenci rozkładają związki organiczne do prostych związków mineralnych. W ten sposób obieg materii zamyka się i cykl może zacząć się od nowa.
Typy oddziaływań między populacjami mają także duże znaczenie w przyrodzie. Jednym z typów jest mutualizm, czyli współżycie organizmów oparte na obustronnej korzyści. Jest ono nieodzowne. Przykładem mutualizmu mogą być porosty. Są to organizmy powstałe w wyniku ścisłego powiązania grzybów z zielonymi glonami. Grzyb nadaje porostowi kształt, dostarcza wody i składników mineralnych, natomiast glon przekazuje część substancji pokarmowych wytworzonych w procesie fotosyntezy. W skład mutualizmu wchodzi mikoryza, czyli współżycie gatunków grzybów z korzeniami roślin wyższych, np. koźlarz czerwony i brzoza. Grzyb ułatwia brzozie pobieranie wody i soli mineralnych, a w zamian za to otrzymuje substancje odżywcze i wzrostowe.
Następnym typem oddziaływań jest komensalizm. Polega on na tym, że przynosi korzyści populacji jednego gatunku, a nie wywiera wpływu na populację drugiego. Przykładem jest ryba pilot żyjąca w pobliżu rekina.
Żywi się rozszarpanymi i rozpraszanymi na dużej powierzchni szczątkami jego ofiar.
Kolejny typ oddziaływań to drapieżnictwo. Występuje wtedy, gdy populacja jednego gatunku działa na szkodę populacji drugiego gatunku i nie może bez niego żyć. Istnieje wiele zwierząt, które prowadzą drapieżny tryb życia. Poprzez ich sposób odżywiania się regulują ilość osobników danego gatunku.
Kolejny argument to przystosowanie organizmów do życia w środowisku wodnym i lądowym. Najistotniejsza różnica między nimi to budowa układów oddechowych a także kształt ciała. Wpływ na organizmy mają też warunki klimatyczne takie jak temperatura, ilość światła, gęstość powietrza, ilość tlenu
i wiatry. Organizmy przystosowują się do nich poprzez budowę ciała, tryb życia i sposób odżywiania.
Ta ogromna różnorodność wśród sposobów funkcjonowania organizmów nie jest przypadkowa. Przyroda to doskonały, spójny, wzajemnie zależny system, w którym życie każdego organizmu pełni ważną rolę dla pozostałych.
Moim zdaniem powyższe argumenty potwierdzają tezę, że w przyrodzie każdy sposób życia jest potrzebny do prawidłowego jej funkcjonowania.