Charakterystyka porównawcza Ani Shirley i Stasia Tarkowskiego

Postacie, które opisuję są do siebie podobne, lecz różnią się zainteresowaniami. Ania była sierotą „oddawaną z rąk do rąk” wśród nieżyczliwych jej ludzi dopóki przez pomyłkę nie przyjechała na Zielone Wzgórze. Mama Stasia umarła podczas porodu i wychowywał go tata inżynier, zamieszkali w Port-Saidzie w Afryce. Obydwoje świetnie się uczyli, byli także bardzo pilni, ambitni, samodzielni oraz pracowici. Zawsze osiągali wyznaczone przez siebie cele. Ania zdobyła stypendium Avery'ego, a Staś, mógł się pochwalić bardzo dobrymi świadectwami.

Chłopca wyróżniały blond włosy, wzrost i wysportowana sylwetka. Dziewczynka również była wysoka, twarz miała usianą piegami, lecz zniknęły, gdy zaczęła dorastać, rude włosy, które pofarbowała na zielono zmuszona była obciąć, (kiedy odrosły zmieniły kolor na kasztanowe). Obie postacie znakowało przyjazne nastawienie względem innych, dlatego łatwo zawierali znajomości i przyjaźnie. Oboje cechowali się odwagą, pod wpływem, której Staś wyruszył do obozu Mahdiego, aby zdobyć lekarstwo na chorobę Nel, a Ania przeprosiła panią Linde. Bohaterowie byli zaradni. Chłopiec dobrze zaplanował uwolnienie Kinga, natomiast dziewczynka wiedziała, co podać chorej Minnie. Te osoby miały wspaniałe serca. Świadczy o tym fakt, że opiekowała się Marylą i odrzuciła stypendium, a Staś uratował Kalego.

Ich zainteresowania nie były zbyt podobne do siebie. Chłopiec marzył o wielkiej podróży do dzikiej dżungli. Chciał, bowiem polować na duże zwierzęta. Lubił strzelać też do celów.

Bohaterka powieści natomiast interesowała się książkami. Często umilała sobie czas pisaniem powieści. Gdy była smutna lub obrażona, marzyła. Lubiła recytować.
Oboje bohaterów spodobało mi się tak samo, mieli takie same cechy charakteru, mimo różniącej ich granicy wieku. Oceniam ich bardzo pozytywnie i myślę, że zasługują na szacunek i podziw, dlatego że na przekór przeciwnościom losu nigdy się nie poddali.