Roberto Benigni "Życie jest piękne".

Nie dawno na lekcji języka polskiego obejrzeliśmy film Roberto Beniniego pt. Życie jest piękne. Film opowiada o zalotach włoskiego Żyda Guido Orefice do zamożnej Włoszki z „dobrego domu” Dory. Akcja filmu dzieje w roku 1939 czyli czasie II wojny światowej. Guido nie dopuszczał do siebie wiadomości że Dora nie zostanie jego małżonką. Zrealizował swoje plany, ponieważ po nie długom czasie Guido poślubia wybrankę, a ona rodzi synka Giosu’go. Wszystko pięknie się rozwija – kochająca się rodzina w małym włoskim miasteczku.... . Wkrótce dochodzi do tragedii. W dniu urodzin Giosu’go, Guido wraz z synem i innymi żydami zostają zaciągnięci do obozu koncentracyjnego. Do pociągu jadącego do obozu z własnej woli wsiada Dora.
Roberto Benini przedstawił nam czas holokaustu inaczej niż byśmy się spodziewali. Nie przedstawił tragedii II wojny światowej tak jak inne filmy wojenne. Reżyser skoncentrował się na pokazaniu losu kochającej się rodziny, więzi między ojcem a synem, matki i ojca oraz matki z dzieckiem. Guido nie daje poznać synkowi gdzie są. Odwraca czyny obozu koncentracyjnego, niesamowitą i bardzo ważna grę, w której można wygrać prawdziwy czołg. Chłopiec wieży ojcu, bo ten powiedział mu że jest to prezent urodzinowy. Czołg można wygrać jeśli nazbiera się 1000 punktów, które dostaje się za: nie wołanie jedzenia, nie płakanie, ukrywanie się, oraz uważanie na żołnierzy, którzy mogą zabrać drogocenne punkty.
Benino stworzył rewelacyjny film, w którym udowodnił że nawet z beznadziejnych sytuacji jest czas na optymizm, pogodę ducha i myśl w lepsze jutro. Włoski reżyser po mistrzowsku gra na strunach naszych uczuć. Nie sposób wyjść z jego filmu bez uśmiechu przez łzy i bez chwili refleksji nad ludzkim losem. I o to chyba chodzi w dobrym filmie.
Życie jest piękne i warto walczyć o nie, chociażby dla przyszłych pokoleń. Tak jak uczynił to Guido, kochający życie, ale jeszcze bardziej swojego małego synka.
Trudno, nie zapomnieć o wspaniałym doborze muzyki. Jest ona wspaniale dopasowana do akcji filmu. Sceny wesołe – skoczna, wesoła muzyka, sceny smutne – muzyka stonowana, dramatyczna. Polecam obejrzenie tego filmu.