Filozofia pozytywizmu.

1. AUGUST COMTE (1798-1857) - francuski filozof, sformułował założenia filozofii pozytywnej (z łac. positivus-oparty, podparty). Wiedza pozytywna, w ujęciu Comte'a, to wiedza pewna, ścisła, pożyteczna, dotycząca tylko spraw rzeczywistych, nie urojonych. Taka wiedza jest osiągana w naukach przyrodniczych, dlatego właśnie one stanowią wzór filozofii. Comte odrzucił wszelką metafizykę. Uprawiał filozofię nauki. Jako cel nauki wskazał opisywanie faktów i ustalanie praw, jakim te fakty podlegają. Nauka nie tylko ma ukazać rzeczywistość taką, jaka jest, ale ma też przewidzieć, jaka będzie, dlatego powinna służyc polityce, która stworzy lepsze społeczeństwo- stąd postulat powołania do życia nowej gałęzi nauki, która badałaby społeczeństwo, socjologii. Według Comte'a, nauka współcześnie zastępuje religię. A nawet więcej- staje się nowoczesną formą religii, bo daje człowiekowi poczucie pewności w świecie, który dzięki niej staje się zrozumiały. Comte dał początek nowej postawie zwanej scjentyzmem. Zakładała ona bezwzględne zaufanie do nauki, przekonanie o tym, że jest ona w stanie wyjaśnić wszystkie zagadki świata. Światopogląd naukowy to wizja rzeczywistości podporządkowana logice, wykluczająca inne niż naukowe tłumaczenie zjawisk.
2. JOHN STUART MILL (1806-1873)- z pochodzenia był anglikiem, w swojej filozofii nawiązał do tradycji empizryzmu, odnowił etykę utylitarną, w myśli politycznej głosił liberalizm. Tradycyjny angielski empiryzm doskonale współgrał z atmosferą epoki. Mill dodatkowo uzasadnił go logicznie. Również utylitaryzm odpowiadał praktycznie myślącym ludziom połowy XIX wieku - można powiedzieć, że dopiero wtedy tak naprawdę trafił na swój czas.