Dlaczego, jak twierdzi Heraklit, "nie wystarczy dużo wiedzieć, aby być mądrym"?

Czy naprawdę, jak twierdzi Heraklit, "nie wystarczy dużo wiedzieć, aby być mądrym"? Postaram się wyjaśnić te słowa.
Są osoby, które wiedzą bardzo dużo, można powiedziec, że "pozjadały wszystkie rozumy" i są mądre. Są też tacy, którzy wiedzą bardzo mało i również są mądrzy. I zarazem są tacy, którzy są odwrotnością powyższych przypadków. Ja mam się skupić na tych, którzy wiedzą nie imponują.
Nie zawsze "nie wystarczy być mądrym, aby dużo wiedzieć". Trzeba jeszcze umieć tę wiedzę odpowiednio wykożystać. Człowiek idąc przez życie musi się borykać z problemami a nauka i pełna głowa wieszy wcale nie muszą mu w tym pomóc.
Niejednokrotnie możemy spotkać ludzi, o wielkiej, wyuczonej wiedzy, nieradzących sobie ze zwykłymi, małymi rzeczami- problemami. Dlatego, iż wszystko próbują rozwiązać w sposób naukowy, bez żadnego sprytu, a każda nieudana sprawa jest dla nich wielką porażką. Ludzie ci myślą o sobie w sposób nienaturalny, że wszystko powinno im się należeć i udawać, bo są lepsi od ogółu.
Przytoczę teraz słowa piosenki znanego zespołu LADY PANK pt. "Mniej niż zero":
"Myślisz może, że więcej coś znaczysz
Bo masz rozum, dwie ręce i chęć
Twoje miejsce na ziemi tłumaczy
Zdana matura na pięć.
Są tacy, to nie żart, dla których jesteś wart
Mniej niż zero..."
Jednakże wiedza- i ta naukowa i ta życiowa, zdobyta przez kilkadziesiąt lat życia- pomaga we wspinaniu się ku mądrości. Dojżały człowiek ma za sobą nie jeden bilans życiowy, przeżywał wzloty ale i nie jeden raz upadł i musiał się podnieść, kochał i tracił- to sprawia, że uczymy się postawy dystansu do życia, tak, jakbyśmy patrzyli na wszystko z gory.
Tak więc moim zdaniem wiedza w życiu jest ważna, bo trudno być człowiekiem kompletnie pustym, ale nie najważniejsza, bo idąc przez życie cały czas sie uczymy.
Jak twierdz Heraklit "nie wystarczy dużo wiedzieć, aby być mądrym" jest słusznym sformuowaniem.