Człowiek nie może żyć bez miłości

Miłość jest uczuciem najpiękniejszym, ale i najtrudniejszym. Potrafi tworzyć, ale i niszczyć. Nie możemy żyć, nie kochając. Kochamy swoich rodziców, rodzeństwo, ludzi, Boga, ojczyznę, świat, przyrodę, a nawet samego siebie.
Cóż to jest miłość ? Definicji może być wiele i każdy to uczucie rozumie inaczej. Jest to coś więcej niź szacunek, podziw czy namiętność, coś, co pozwala dzielić uczucia drugiej osoby – jej radość, smutek, czy rozpacz. Potrzeba miłości tkwi głęboko w każdym z nas. Gdy czujemy, ze jesteśmy kochani, łatwiej nam przetrwać trudne chwile, jesteśmy szczęśliwi i czujemy się ważni. Jeżeli my kochamy, umiemy przezwyciężyć własny egoizm, pragniemy dawać a nie jedynie brać.

„Miłość cierpliwa jest
łaskawa jest.
Miłośc nie zazdrości
Nie szuka poklasku [...]
[...] nie unosi się gniewem
nie pamięta złego”

Jest to problem tak stary jak świat dlatego już w satrżytności artyści, poeci i pisarze nawiązywali do tego tematu. Uczucie miłości jest również zawarte w \"Antygonie\" twórczości wspaniałego dramatopisarza Sofoklesa. Miłość zawarta w tym utworze jest doskonałym przykładem uczucia darzonego do brata. Również w późniejszych epokach nawiązywano to tego tematu.
W średniowieczu w pracach artystów wyrażana była głównie miłość do Boga, wynikało to z poglądu jaki panował w tej epoce. Jednym z najlepszych przykładów miłości do Boga i bliźniego jest utwór \"Kwiatki św. Franciszka\", który opowiada o życiu św. Franciszka z Asyżu. Św. Franciszek kochał wszystkich i wszystko co powodowało, że czuł się bardzo szczęśliwy, a jego wszechobecna miłość ściągała do zakonu nowych braci. Liryka średniowieczna również opierała się na tematyce miłosnej, doskonałym przykładem miłości matki do syna jest \"Lament świętokrzyski\". W utworze tym Maryja opłakuje śmierć syna swojego Jezusa oraz mówi o uczuciu, którym go darzyła.
W renesansie William Szekspir nawiązał to tematyki miłosnej we swym arcydziele \"Romeo i Julia\" W utworze tym została przedstawiona prawdziwa miłość, a nie uczucie dla samego uczucia i zasady. Romeo jest doskonałym przykładem osoby, która się zmienia pod wpływem tak silnego i wspaniałego uczucia jak miłość. Śmierć Romeo dowodzi nam, że człowiek naprawdę zakochany zdolny jest do samobójstwa. Ten i inne utwory dowodzą o trafności stwierdzenia Jana Pawła II. Miłość bowiem towarzyszy nam na co dzień, czy tego chcemy czy nie.
Ludzie nie mogą żyć bez miłości, gdyż to nie oni o niej decydują. Miłość jest jak chytry rzezimieszek, który w najmniej oczekiwanym momencie atakuje i wbija swe szpony w najgłębsze zakamarki duszy, aby nie puścić i pasożytować na swych ofiarach. Każdy kiedyś kochał. Miłość od samego początku pojawia się w literaturze, poezji, sztuce i muzyce. Co gorsze, nie mamy nad nią żadnej władzy, to jej podporządkowujemy swoje życie. Dzieła literackie na przestrzeni wieków ukazują nam jej najróżniejsze oblicza. Jej obiektem może być inny człowiek, ale także ojczyzna, co było jedną z najwyższych cnót dla średniowiecznych rycerzy . Tak czy siak miłość jest nie do pokonania, nie potrafimy się jej oprzeć.
Należy zatem przyznać rację papieżowi Janowi Pawłowi II, że miłość jest niezbędnym elementem w życiu człowieka. Bez niej czujemy się nieszczęśliwi, zatracamy sens swojego bycia. Choć czasem bywa bolesna, tragiczna jednak stanowi istotę człowieczeństwa, ubogaca nas duchowo. Pozwala wznieść się ponad ramy materialności i fizyczności, poznać to, co nienamacalne, a jednocześnie uszczęśliwić siebie i innego człowieka.