"Iliada" i "Odyseja" Homera. Epos

Homer jest najwybitniejszym twórcą starożytności. Jego największe dzieła to „Iliada” i „Odyseja”, które powstały w VIII–IX w. p.n.e. Epos (epopeja) wywodzi się od tych dzieł. Oba eposy mają po 24 pieśni i zaczynają się od inwokacji do muz (bóstwa). Akcja Iliady trwa 50 dni a Odysei 40. Tematem Iliady jest epizod z ostatniego 10 roku oblężenia Troi. Natomiast Odyseja przedstawia szczęśliwy powrót na rodzinną wyspę Itakę po dziesięcioletniej tułaczce Odyseusza. Pierwszy z eposów jest dziełem bohaterskim (heroicznym) i batalistycznym. Drugi zaś fantastycznym i przygodowym.

Epos nazywamy poematem bohaterskim. Akcja rozgrywa się na dwóch płaszczyznach: na jednej działają ludzie, na drugiej bogowie. O jej przebiegu decyduje przeznaczenie, któremu podlegają ludzie i bogowie. Tłem wydarzeń jest coś ważnego, a utwór przedstawia szeroki obraz społeczeństwa, narodu, wielkich bohaterów. Bohaterowie są pasywni, wypełniają tylko wolę przeznaczenia.

Kompozycja eposu jest epizodyczna, co oznacza, że poszczególne pieśni stanowią zamknięte całości fabularne.

Narrator stara się być obiektywny, zachowuje dystans wobec opisywanego świata.