Arachne - opowiadanie z własnymi odczuciami.

Byłam córką farbiarza Idmona ,nazywałam się Arachne od dzieciństwa lubiałam tkać i haftować byłam księżniczką. Uważałam że umiem to robić ,co spodowało że nie zaprzestałam swojej pasji.W dalszym okresie mojego życia doszłam do tak wysokiego samozachwytu, iż twierdzono, że się przechwalałam moim talentem. Pewnego pamiętnego dnia poznałam Atenę,która nie mogła znieść daru mych umiejętności tkania i haftowania, gdyż również sama siebie uważała za wspaniałą w hafcie i tkaniu.Rozgniewanie Ateny doprowadziło ją do złożenia propozycji pojedynku tkaciego razem ze mną.Miał on nastąpić dziś w samo południe. Tematem mieli być bogowie. Przez ten krótki okres każda z nas miała czas ,aby zastanowić się nad swoją pracą. Nie mogłam odmówić , byłam pewna ,iż wygram i zdobędę należyty mi szacunek .W samo południe spotkałyśmy się w umówionym wcześniej miejscu.Równo w południe zaczełyśmy tkać. Atena zaczeła skupiać się nad swoim dziełem. Po chwili przestałam się skupiać nad wyczynami przeciwniczki. Wgłębiałam się i co raz bardziej oddawałam wraz z każdym pociągnięciem nici swoja duszę i serce w moją pracę.Co jakiś czas czułam wzrok Ateny na sobie , lecz starałam się nie rozpraszać i dalej tworzyć.Skończyłyśmy w tym samym momencie , lecz spojrzawszy na wzajem na nasze dzieła wykazały one iż, Atena wyhaftowała bogów olimpijskich ,obrazując ich potęgę.W rogach jej tkaniny umieściła przykłady kar, które spotykają ludzi za pychę .Jednakże ten dydaktyczny przekaz mnie nie powstrzymał, Wytworzyłam na swych krosnach bogów w miłosnych związkach ze śmiertelnymi dziewczętami. Moja tkanina była co najmniej równie piękna jak haft Ateny.Ta świadomość doprowadziła boginie ,iż podarła moje dzieło i nie dość tego wszystkiego zaczęla mnie bić czółnem tkackim.Spowodowało one ból ,lecz nie taki jak zniszczenie własnego dzieła. Nie potrafiłam pogodzić się z ową niesprawiedliwością. Powiesiłam się z rozpaczy. Do Ateny dotarło w końcu poczucie winy wraz ze smutkiem.Po długich namysłach,bogini postanowiła ożywić księżniczkę.Jednak nie jako człowieka ,ale jako pająka ,który zawsze tkał by misterne nici.