Czy "Kamienie na szaniec" można nazwać poglądową lekcją historii Polski?

Aleksander Kamiński z wykształcenia był pedagogiem, zajmował się też pisarstwem. W wieku dziewiętnastu lat, na stałe związał się z harcerstwem i został jednym z najwybitniejszych działaczy harcerskich w II RP, a podczas wojny działał w konspiracji. Wydaje się więc, że był najodpowiedniejszą osobą do napisania książki o odwadze i poświęceniu młodych ludzi, którzy walczyli o wyzwolenie Polski, spod niemieckiej okupacji. Jednak, właśnie ze względu na jego przywiązanie do harcerstwa, ktoś mógłby mu zarzucić stronniczość i przesadne idealizowanie bohaterów. Ta praca ma na celu dowieść, iż książka Kamińskiego, to zbeletryzowana historia Polski.

Przede wszystkim należy zwrócić uwagę na to, że autor żył w czasach, w których dzieje się akcja powieści. Był on naocznym świadkiem opisywanych wydarzeń i na bieżąco spisywał losy bohaterów, których znał osobiście. Warto zacytować fragment wypowiedzi autora: „Znałem cudowną młodzież, byłem wśród nich, gdy uderzył w nich grom. Zapragnąłem gorąco pokazać tę młodzież światu, utrwalić prawdę o tej młodzieży, przedłużyć jej społeczne życie poza śmierć.”

Poza tym, Aleksander Kamiński pisząc „Kamienie na szaniec” posłużył się wieloma materiałami źródłowymi: dokumentami, listami, pamiętnikami. Był wśród nich pamiętnik Zośki, jednego z głównych bohaterów lektury i bezpośredniego uczestnika opisywanych wydarzeń. Bez wątpienia świadczy to
o dbałości autora o wierność faktom historycznym.

Należy też dostrzec, iż pisarz szczegółowo przedstawił wygląd okupowanej Warszawy na kartach swojej powieści. Możemy tam znaleźć szczegółowe opisy miejsc, w których działy się istotne wydarzenia, czy też nazwy ulic będących terenem działań Małego Sabotażu.

Warto również zauważyć, że pisarz dokładnie odwzorował warunki,
w jakich żyli ludzie podczas okupacji. Łapanki na ulicach, bezpodstawne aresztowania, okrucieństwo okupantów, czy nawet istnienie sklepów i restauracji przeznaczonych tylko dla Niemców – te wszystkie elementy składały się na obraz ponurej codzienności Warszawiaków, którą Kamiński opisał w swojej książce.

Głównym wątkiem „Kamieni na szaniec” jest bohaterstwo młodych ludzi, którzy walczą za ideały, w które wierzą, lecz z całą pewnością powyższe argumenty dowodzą, iż jest to również zbeletryzowana lekcja historii, która doskonale przybliża czytelnikowi realia niemieckiej okupacji i działania ruchu powstańczego.