„Świętoszek” Moliera jest komedią charakterów i traktuje o ważnym problemie

„Świętoszek” został napisany w XVII- wiecznej Francji i przedstawia historię obłudnego spryciarza, który wykorzystując naiwność zamożnego człowieka próbuje przejąć cały jego majątek. Bez wątpienia jest to komedia charakterów. Jednak czy opisuje ważny problem? Moim zdaniem tak.
Komedia charakterów, czyli tworzenie humorystycznych efektów polega głównie na przejaskrawianiu wad głównych bohaterów, jest świetnym określeniem na dramat Moliera. Oto mamy dwa skrajne charaktery – z jednej strony naiwny, ale w głębi duszy dobry Orgon, z drugiej zaś niesamowicie przebiegły i inteligentny Tartuffe, który swymi kłamstwami usidlił Orgona. W „Świętoszku” najbardziej śmieszą nas sceny z ich udziałem, jak ta, gdy Tartuffe wręcz przyznaje się Orgonowi do zdrady, że chciał uwieść jego żonę. A Orgon ślepo ufa w jego boskość i nawet złego słowa przeciw niemu nie mówi. Co więcej, to własnego syna wyrzuca z domu i wydziedzicza za mówienie oszczerstw przeciwko świętoszkowi. Doprawdy, osobiście jeszcze nigdy nie spotkałem takiej naiwności. Jednak czy to wszystko nas tylko śmieszy? Tak naprawdę dramat porusza bardzo ważny problem ówczesnego świata. W XVII – wiecznej Francji, a raczej całej Europie, Kościół katolicki stanął przed problemem, jakim był renesans. Oznaczało to osłabienie pozycji kościoła w świecie, dlatego wiele duchownych a także osób świeckich starało się utrzymać poprzedni stan rzeczy wszelkimi sposobami. Głównie pozowali się na osoby niesamowicie pobożne, pokazując przeciętnym obywatelom jakimi wspaniałymi są osobami, nierzadko dorabiając się na tym ogromnych majątków. Sztuka Moliera miała na celu uczulenie zwykłych zjadaczy chleba na dominujący wpływ Kościoła we Francji, co wyjątkowo nie pasowało prawdziwym „świętoszkom”. Jednakowoż, pomimo zakazowi wystawiania jej na scenie, komedia stała się jedną z najbardziej znanych w Europie.
„Świętoszek” powstał w czasach obłudników, którzy sprawowali władze w państwie, był więc ówcześnie jedyną opozycją dla władzy, co dowodzi faktu, iż poruszał bardzo ważny problem. Ukazując nieco przesadnie wady pewnej grupy społecznej, wyczulał ludzi na fałsz i starał się ich przed nim uchronić.