Jan Kochanowski "Pieśń świętojańska o Sobótce"

Jan Kochanowski w poemacie "Pieśń świętojańska o Sobótce"przedstawia życie na wsi. Utwór składa się z pieśni dwunastu panien, które sławią uroki życia wiejskiego.

Panna XII przedstawia obraz wsi rozpoczynając od słów "wsi spokojna, wsi wesoła..." Według tego przytoczonego powyżej cytatu wynika, iż człowiek na wsi prowadzi spokojne i uczciwe życie, cieszy się plonami swej pracy, sadem, który rodzi soczyste owoce, zagrodą pełną owiec, stawem ryb. Poeta porównuje również życie na wsi do życia na dworze pańskim, gdzie ludzie szukając bogactwa, jednocześnie narażają życie żeglując przez może, czy też sprzedając rady. W kolejnych strofach autor opisuje pracę rolnika, który zapewni dostojne życie sobie i swojej rodzinie, gdyż natura obdarza ludzi swymi darami. Oprócz plonów z ziemi, zbiera owoce z sadu, miód od pszczół, wełnę, którą dostarczają mu owce, a poza tym posiada zagrodę "jagniąt pełną".

Po zebraniu plonów nadchodzi czas na odpoczynek oraz pora zabaw towarzyskich przy kominku. Gospodarz ma czas na polowania, łowienie ryb w rzece, wokół której latają wesoło ptaki. Gospodarzowi pomaga jak może żona, która sama liczy bydło, kiedy idzie i ryczy z pola.
Na wsi człowiek żyje w zgodzie z naturą, umie "przestawać na małe", zachowując skromność i ceniąc cnotę.

Jan Kochanowski w Pieśni panny XII przedstawia pochwałę wsi, wyliczając zalety i korzyści płynące z życia na niej.