Reportaż-Starszy brat miał obronić!!

26 Listopada 2003 roku. Centrum Bielany. Park handlowy Auchan. Godz. 8.00 rano. Dzisiaj wilekie otwarcie nowego francuskiego hipermarketu. Słońce mocniej świeci a chmury rozsunęły się niby Morze Czerwone. Przed wejściem tłumy ludzi podzielone na podgrupy. W pierwszym rzedzie ustawili się inwalidzi,których rozżarzone do czerwoności wózki podgrzewają atmosferę. Następnie emeryci i renciści, matki z dziećmi, żony i kochanki, robotnicy, politycy, kibice i na końcu grupa młodzieży a wśród niej ja i mój starszy brat. Wszyscy czekają w niecierpliwości. Nagle z głośników rozlega się donośny głos speaker'a: " Za parę sekund godz. 9.00. 3,2 - fall start!!" Odliczanie wznowiono: " 3,2,1.. start!!!" RUSZYLI. Jako pierwsi niczym Charls Bronson w "Życzenie śmierci 2" wystartowali emeryci i renciści, wyprzedzając inwalidów. Szli równo łącznie z kibicami WKSu, nieprzepuszczając nikogo. Jedyny śmiałek zatrzymał się przyklejony do szyby w nieczynnych drzwiach. Jego ciało powoli zsuwało się na ziemię a z okularów, które miał na sobie została miazga! Pozostała część tłumu pognała przed siebie szturchając maluchy zagubione w chaosie. Ja i mój starszy bart gonimy za emerytami i rencistami. On biegnie po wózek. W międzyczasie rzuca mi portfel. Łapię go. Z trudem przedzieram się przez ludzi. Nagle jakaś reka wyciąga telefon z mojej kieszeni. Próbuję go odzyskać, szrapię się ale to i tak nic nie daje. Wypatruję mojego brata. Zobaczyłam jak zaciekle walczy z wściekłym emerytem o wózek. Starszy pan okładał go laską. Ja, trochę poobijana podbiegam do nich. Zabieram emerytowi laskę. Następnie każę mu przeprosić i odejść. Na koniec oddaję mu jego własność. Pomagam wstać mojemu bratu. Ma podbite oko. Zmęczeni i zmarnowani powoli wycofujemy się z hipermarketu. Cała ta przygoda przypominała film: "Speed:wyścig z czasem" Tyle, że tutaj ludzie ścigali się kto pierwszy po wózek...