1. „Geograf bawarski”
IX w. - spis nazw polskich plemion
2. „Dagome index”
X w. - najdawniejszy polski dokument, Mieszko I oddaje państwo pod opiekę papieżowi, nazwy geograficzne
3. „Kronika Theimara”
X-XI w. - nazwy plemion (Ślązanie), nazwy rzek (Odra, Bóbr) i nazwy miast (Krosno)
4. „Bulla Gnieźnieńska”
XII w. - rejestr dóbr kościelnych, „Złota Bulla języka polskiego” zawiera 410 nazw polskich
5. „Księga Henrykowska”
XIII w. - pierwsze polskie zdanie: „Dać ać ja pobruczę a ty poczywaj”
6. Kazania Świętokrzyskie
XIV w. - autor-kaznodzieja starał się nadać swoim kazaniom artystyczną formę, utrzymane są w tonie podniosłym, adresatem tych kazań są wykształceni ludzie
7. „Kazania Gnieźnieńskie”
XV w. - 103 kazania łacińskie, 10 polskich, zabytek trój języczny: niemiecki, łaciński, polski
8. „Bogurodzica”
pierwszy tekst napisany po polsku mający charakter religijny
9. „Psałterz Floriański”
najstarszy zachowany przekład Psalmów Dawida, zawiera tekst psalmów w trzech językach: łacińskim, polskim i niemieckim, psałterze pełnią w średniowieczu funkcję modlitewnika
10. „Psałterz Puławski”
XV w. - modlitewnik zawierający komentarz do każdego psalmu
11. „Apokryty”
przedstawiają żywoty świętych
12. „Roty sądowe”
formuły przysiąg sądowych
13. „Biblia Szaroszpatacka”
pierwszy i jedyny polski przekład Biblii
1. POEZJA KOŚCIELNA
1.1 RODOWÓD I RODZAJE
Polska średniowieczna literatura religijna jest ilościowo dość obszerna, choć do naszych czasów zachowała się tylko jej niewielka część. W swoich utworach anonimowi najczęściej autorzy oddają uczucia związane z przeżywaniem wiary, często szukając w wydarzeniach biblijnych pretekstu do wypowiedzenia się na temat świata i jego spraw, na które patrzą przez pryzmat wiary.
1.2 „BOGURODZICA”
Jest to pieśń poświęcona Bogu. Adresat to Maryja i Jan Chrzciciel. Zbiorowy podmiot liryczny zwraca się bezpośrednio do Maryi a
pośrednio do Boga. Prośba dotyczy dostatniego życia na ziemi i szczęścia.
rymy parzyste
precyzja kompozycji (regularność)
parabolizm składniowy (podobieństwo składniowe, występują regularnie te same elementy)
wiersz zdaniowy (koniec wers, koniec zdania)
rozkaźniki
apostrofy
Trzy hipotezy powstania
schyłek X w.
XII/XIII w.
hymn dynastii Jagiellonów - XIV w.
Archaizmy
leksykalne (wyrazy dziś nie używane)
fonetyczne (wyrazy o zmienionym brzmieniu)
składniowe (dawne zasady budowy zdania, które dzisiaj już nie funkcjonują)
fleksyjne (wyrazy używane ale w zmienionej formie gramatycznej)
semantyczne (znaczenie wyrazu zostało zmienione)
1.3 „ROZMYŚLANIA PRZEMYSKIE”
Treścią tego zabytku jest opowiadanie o życiu Marii i Chrystusa, oparte na tekstach Ewangelii., napisane żywo i barwnie, pełne refleksji i realiów obyczajowych. Jako gatunek literacki "Rozmyślania przemyskie" są typowym dla średniowiecza apokrytem, czyli opowieścią opartą na tekście Biblii, ale wzbogaconą o elementy mające niekoniecznie swe historyczne źródło, które były wytworem wyobraźni autora. Apokryty są w czymś w rodzaju średniowiecznej powieści.
1.4 „LAMENT ŚWIĘTOKRZYSKI” („ŻALE MATKI BOSKIEJ POD KRZYŻEM”)
Utwór składa się z 20 zwrotek. Reprezentuje gatunek tzw. skargi, żalu Matki Boskiej płaczącej pod krzyżem Chrystusa. Ukazuje losy swego Syna od momentu biczowania aż po przybicie go do krzyża. Cały czas współcierpi z nim. Prosi ludzi o użalenie się nad nią. Autor widział w niej przede wszystkim cechy ludzkie, chwile słabości i sprzeciw wobec wydarzeń, w których uczestniczyła.
1.5 GATUNKI LITERACKIE
LIRYKA
pieśń
hymn
satyra
miłosna
psalm } modlitewnik
EPIKA
kronika
kazanie
hagiografia (żywoty świętych, opisując idealizują je, propagują wzorzec osobowy asceta)
apokryt (gatunek literacki przedstawiający żywot najświętszej rodziny)
romans rycerski
epos rycerski
traktat
DRAMAT
liturgiczny
misterium
moralitet
2. POLSKA POEZJA ŚWIECKA
pojawia się szereg utworów nie mających charakteru religijnego, utwory te spełniały funkcję dydaktyczną i pouczającą
2.1 TEMATYKA
obyczajowa
„O zachowaniu się przy stole”
Podmiot liryczny wskazuje dobre zasady zachowania się przy stole funkcja wychowawcza i dydaktyczna. Utwór rozpoczyna wezwanie pomocy Bożej - apostrofa. Następnie autor opowiada o tym co rośnie na polu i niedługo zostanie zebrane i znajdzie się na biesiadnym stole. Udziela rad kobietom i mężczyznom. Pod koniec zachęca do przyswajania sobie dobrych obyczajów. Prosi też Boga o odpuszczenie grzechów i zasłanie radości na wszystkich ludzi.
satyryczna
„Rozmowa mistrza Polikarpa że śmiercią”
Śmierć ukazana jest jako rozkładający się trup kobiety z kosą obraz szkaradny, odrażający. W czasach średniowiecza ludzie interesowali się śmiercią. Jej istotą i cechami. Obraz pojawia się w tekstach, obrazach. Wszyscy ludzie podlegają śmierci. Śmierć podlega Bogu.
„Satyra na leniwych chłopów”
Jest to utwór ganiący chłopów, którzy nie spełniają obowiązków jak by tego chciał podmiot liryczny. Chłopi wykręcają się i unikają pracy. Wiersz ten ukazuje rozbieżność interesów chłopów i właścicieli ziemskich.
chłopi pracują tylko pod okiem pana, gdy odejdzie leniwią się
odpoczywają zbyt często
obłudnie udają pracę
kradną własność pana
świadomie psują narzędzia
Archaizmy:
leksykalne
fonetyczne
fleksyjne
semantyczne
historyczna
„Śmierć o zamordowaniu Jędrzeja Tęczyńskiego”
Zamożny szlachcic niezadowolony z naprawy zbroi pobił płatnerza. Wzburzony tłum wystąpił przeciwko okrutnemu szlachcicowi. Ten ukrył się w kościele lecz został tam zabity.