Karol Wielki - opis

W okresie rządów Karola Wielkiego podział świata na rzymski oraz barbarzyński został zastąpiony podziałem na świat chrześcijański (cywilizowany) i pogański (barbarzyński). Dowiedziałam się właśnie, że K.W wprowadził jednolite prawo frankijskie, nowy podział administracyjny i zreformowany system monetarny oparty na srebrnym denarze. Najtrwalszym fundamentem jedności była silna władza monarchy oraz wspólnota wiary i kultury chrześcijańskiej. Ludzie twierdzą, że administracja w tak ogromnym państwie jest niezwykle trudna. Dworzanie mają ściśle wyznaczone obowiązki przy monarsze i są powoływani przez niego do spełniania funkcji publicznych, Karol zasięga opinii rady consilium regis, która złożona jest z dostojników świeckich i duchownych. Zauważyłam, że sądownictwem i poborem podatków zajmują się wicehrabowie. Wiele funkcji Karol powierza duchownym, a do kontroli urzędników powołał już stałych wysłanników – missi.
Ludzie mówią, że środki na utrzymanie dworu i administracji państwa monarcha czerpie z grzywien, kar i opłat targowych, zyskiem jest też działalność mennicza, prawo do eksploatacji lasów, natomiast ludność ma obowiązek naprawiania mostów i dróg.

Każdy wojownik zobowiązany do służby konnej otrzymuje nadanie ziemi, z tych dochodów musi utrzymać konia i kupić broń. Mogę stwierdzić, że czasy te charakteryzują się postępem kulturalnym, ze względu na to, że K.W stworzył szkołę pałacową kształcącą urzędników państwowych, wspiera klasztory, które stawały się ośrodkami badań naukowych i upowszechniania wiedzy. Mnisi kopiują tam teksty święte i naukowe, traktaty i pieśni rycerskie. Widać tu od razu, że ludność nie dba o higienę osobistą, K.W jako jedyny włada uwielbia kąpiele, mycie odbywa się w rzekach lub w łaźniach stosują oni ług mieszany z popiołem. K.W. wspiera rozwój rolnictwa, handlu i kultury, będący tutaj mogę stwierdzić, że jest on wielkim wojownikiem, doskonałym prawodawcą, regulującym życie publiczne za pomocą „kapitularzy” oraz jest miłośnikiem literatury. Na dworze nie brakuje rozrywki dla arystokratów, uprawiają oni sporty i organizują polowania. Mimowie i muzycy rozweselają biesiadników, na dwór przybywa wielu gości