Przedstaw duchowe odrodzenie poety w wierszu "Kowal" L. Saffa. Dokonaj jego interpretacji i analizy.

Wiersz L. Staffa jest odpowiedzią na filozofię Nietzschego i oraz na bierny dekadentyzm. Filozofia ta mówi o tym, że w człowieku ujawnia się siła w chwilach zagrożenia oraz że ludzie powinni być wyzbyci wszelkich uczuć i sentymentów, by mogli przetrwać i być silni.
Tytuł przedstawia nam bohatera tego wiersza, "Kowala", który próbuje wykuć swój los tak, by stać sie jednastką zgodną z filozofią Nietzschego.
Bohaterem jest tytułowy "Kowal", zaś adresatem wykuwane przez niego serce, Jego własny los. Jest to liryka bezposrednia zwrotu do adresata. Utwór ten jest podzielony na dwie części: opisową i refleksyjną.
Wiersz ten mówi o "kowalu", który próbuje wykuć swój los tak, aby stać się silny, pozbawiony uczuć i bezwzględny. Bohater chce dorównać nadczłowiekowi kultywowanemu przez Nietzschego, jednak gdyby mu się to nie udało, wolałby zginąć, sam podnosząc rękę na siebie, ponieważ nie widzi sensu życia jako człowiek słaby, chory, czy też niedoskonały. "Kowal" próbuje wykuć swój los wydobywając z wnętrza siebie bezkształtne jeszcze myśli i poglądy. Życie zmusza go do odkrywania prawdy o sobie, które jest stalowym kowadłem, w zetknięciu z którym ujawnia się siła serca lub jej brak. Kowal nie pogardzi jedynie sercem silnym i niezłomnym, gdyby jednak uległo ono, złamało się, wówczas bohater nie zawaha unicestwić się, bowiem nie widzi sensu życia jakó słabego, niedoskonałego człowieka.
Wiersz ten ma budowę typowego sonetu. Dwie poerwsze strofy maja charakter opisowy i są bardziej statyczne, natomiast dwie ostatnie strofy mają charakter refleksyjny i obfitują w dynamikę.
Leopold Staff przedstawił w tym wierszu "chorą" filozofię Nietzschego, która mówiła, że władze maja tylko jednostki silne, że należy być pozbawionym wszelkich sentymentów oraz bezwzglednym, gdyż tylko to daje dominację i wolność. L. Staff chciał za pomocą poezji ukazać zgubność tej filozofii oraz to, że ludzie wyznający ją są w stanie nawet pozbawić się życia niż mieliby żyć jako jednostki słabe.