Ochrona Przeciwpożarowa

POŻARY W LASACH, PODSTAWOWE ZASADY BEZPIECZEŃSTWA,
SPOSOBY GASZENIA POŻARÓW W LASACH…

Lasy mimo bezcennej wartości dla środowiska, życia człowieka, są niszczone. Ich istnieniu zagrażają przede wszystkim: wylesienia, przemysł, huragany, szkodliwe owady i grzyby oraz jeden z najgroźniejszych wrogów unicestwiających całe życie – pożar.
Około 40% światowych i 65% europejskich lasów jest potencjalnie zagrożonych pożarami. W Polsce natomiast wynosi 83%.
Pojawiające się coraz częściej susze na przełomie zimy i wiosny oraz w okresie letnim, sprzyjają powstawaniu i rozprzestrzenianiu się pożarów w lasach najczęściej na skutek lekkomyślności ludzi w posługiwaniu się ogniem. Każda osoba obowiązana jest przestrzegać przepisy przeciwpożarowe obowiązujące na terenach leśnych i ponosi odpowiedzialność za szkody wynikłe z nie odpowiedniego zachowania się w lesie.
Celem nie dopuszczenia do rozprzestrzenienia się ewentualnego pożaru w lesie ważne jest wykonanie pasów przeciwpożarowych oraz usuwanie gałęzi, chrustu, nieokrzesanych ściętych drzew i odpadów poeksploatacyjnych w odległości 50 m od skraju toru kolejowego lub drogi publicznej. W lasach, na terenach śródleśnych, na obszarze łąk, torfowisk i wrzosowisk oraz w odległości 100 m od granicy lasu nie wolno wykonywać czynności mogących wywołać niebezpieczeństwo pożaru, a w szczególności wypalać wierzchniej warstwy gleby i pozostałości roślinnych.
Otwartym ogniem można posługiwać się w lesie lub w odległości mniejszej niż 100 m od jego granicy – tylko w miejscach wyznaczonych lub uzgodnionych z właścicielem lub zarządcą lasu. Bezwzględnie należy przestrzegać zakazu wstępu do lasu wprowadzonego przez właściciela w związku z występującym na obszarach leśnych dużym zagrożeniem pożarowym.
W lasach i na terenach śródleśnych zabronione jest palenie tytoniu za wyjątkiem dróg utwardzonych i miejsc wyznaczonych do pobytu ludzi. Należy przestrzegać wskazań wynikających z tablic informacyjno-ostrzegawczych wywieszonych na terenach leśnych wzdłuż szlaków wycieczkowych i turystycznych, przy schroniskach, obozach młodzieżowych i innych miejscach o dużej penetracji ludności. Istotnym jest zachowanie ostrożności podczas przejazdu przez tereny leśne i nie wyrzucanie przez okna pojazdów niedopałków i innych przedmiotów, mogących być przyczyną pożaru. Wjazd do lasu pojazdami silnikowymi lub zaprzęgowymi dozwolony jest jedynie drogami publicznymi, zaś wjazd na drogi leśne jest dozwolony tylko wtedy, gdy są oznakowane drogowskazami lub innymi znakami dopuszczającymi ruch po tych drogach.
Postój pojazdów silnikowych lub zaprzęgowych na drogach leśnych jest dozwolony wyłącznie w miejscach oznakowanych.
Wyposażenie bazy sprzętu przeciwpożarowego stanowi w szczególności:
• dla lasów I kategorii zagrożenia - 10 gaśnic uniwersalnych, 50 łopat, 2 pługi do wyorywania pasów przeciwpożarowych, samochód gaśniczy średni lub lekki albo przyczepa ze zbiornikiem na wodę o pojemności minimum 400 l, z możliwością podawania środka gaśniczego;
• dla lasów II kategorii zagrożenia - 10 gaśnic uniwersalnych, 30 łopat, pług do wyorywania pasów przeciwpożarowych, samochód gaśniczy lekki lub samochód dostosowany do przewozu co najmniej 200 l wody oraz palet z gaśnicami uniwersalnymi;
• dla lasów III kategorii zagrożenia - 10 gaśnic uniwersalnych, 30 łopat, pług do wyorywania pasów przeciwpożarowych;
Środkami do samodzielnego gaszenia pożarów w „zarodku” służą tzw. podręczne środki gaśnice, do których należą: woda, piasek, gaśnice, koce gaśnicze, hydronetki, agregaty gaśnicze, bosaki, siekiery, łopaty, drabiny, wiadra. Mam tutaj na myśli miejsce w lesie, które jest albo blisko naszego domu, albo w pobliżu terenów zamieszkałych, tak, więc wtedy przy zaistniałym pożarze najczęściej wykorzystywane są koce gaśnicze i gaśnice (ze względu na wygodę użycia, dostępność i efektywność). Posiadają one wyraźne oznaczenia literowe świadczące o tym, do gaszenia jakiego rodzaju pożaru są przeznaczone:
• A Ciała stałe pochodzenia organicznego, przy spalaniu których występuje zjawisko żarzenia (drewno, papier),
• B Ciecze płynne i stałe topniejące w skutek ciepła (benzyna, rozpuszczalniki, smoła, topiące się tworzywa sztuczne),
• C Gazy palne (gaz ziemny, acetylen, propan-butan),
• D Pożary metali (magnez, sód, uran),
• E Pożary z grup ABCD występujące w obrębie urządzeń pod napięciem.
Do gaszenia każdego z nich należy używać odpowiednich środków gaśniczych:
• do grupy A - woda, piana gaśnicza, proszek gaśniczy, dwutlenek węgla;
• do grupy B - piana gaśnicza, proszek gaśniczy, dwutlenek węgla, halon;
• do grupy C - proszek gaśniczy, dwutlenek węgla, halon;
• do grupy D - proszek gaśniczy, dwutlenek węgla, halon.
Należy pamiętać o tym, że przy użyciu gaśnic (żadnego typu) nie można gasić płonących na ludziach ubrań ze względy na bardzo niską temperaturę środka gaśniczego (należy to robić przy użyciu koca gaśniczego), obowiązuje również całkowity zakaz gaszenia wodą lub gaśnicami pianowymi urządzeń pod napięciem (grozi to porażeniem prądem), metali oraz karbidu. Przy użyciu wody nie należy gasić również tłuszczy, paliw oraz olejów.