Droga na szczyt krzyża

Droga na szczyt krzyża


Arcybiskup Karol Wojtyła, opisał wejście do Bazyliki Grobu Pańskiego w Jerozolimie po swojej pielgrzymce do Ziemi Świętej w 1965 roku. Jako Papież Jan Paweł II przybywa w to samo miejsce 26 marca w 2000 roku. Spełniły się marzenia, które Papież nosił w sercu od samego początku pontyfikatu. Chciał pójść schodami prowadzącymi ku Kalwarii, ta myśl go nie opuszczała,chciał powrócić w to miejsce, ukrzyżowania Chrystusa. Wówczas umożliwiono Ojcu Świętemu wejść na górę Kalwarii. Wspiął się po schodach z wielkim trudem i wysiłkiem samodzielnie, modląc się tam w samotności gdzie sam Chrystus zawisł na Krzyżu. Pozostał sam, na sam z Chrystusem cierpiącym na Krzyżu. Co oznaczy Krzyż i zarazem słowa „Jestem przez wszystkich pomnożony w Krzyżu”, który na tym miejscu stał? Pomnożenie z tymi, którzy niosą ten Krzyż z Chrystusem. Krzyż oznacza cierpienie, wielu z nas cierpi w różny sposób przez to łączymy się z Jezusem. Ojciec Święty przez cierpienie łączy się z Chrystusem na Krzyżu i z nami. Krzyż oznacza tez zbawienie, „Jak doszło w Tobie do Krzyża?” Każdy z nas może otrzymać łaski zbawienia, bo w Krzyżu jest zbawienie i cierpienie. Papież Jan Paweł II nam to pokazał, abyśmy zrozumieli, czym jest droga do Krzyża, którą on szedł.
„Dziękujemy Ci słodki Chrystusie na ziemi za Twoje siwe włosy, za cierpienie, które czyni Cię jeszcze, droższym w naszych oczach, za to, że, choć z trudem stawiasz kroki, w duchu nieustraszenie podążasz naprzód a Krzyż idzie z tobą pod prąd nowych czasów nieustannie pomagając nam do zbawienia”