Charakterystyka Jacka Soplicy późniejszego księdza Robaka

Jacek Soplica
Ubogi, choć wpływowy szlachcic, znany w całym województwie. Częsty gość Stolnika, zakochany w jego córce Ewie.
Przystojny mężczyzna „Wąsal” – miał wąsy od ucha do ucha. Mający powodzenie u kobiet, ubierał się jak typowy szlachcic.
Gwałtowny temperament, nieokiełznana natura, nadpobudliwy, najpierw czynił potem myślał. Skłonny do bitki i wypitki.
Mściwy, zapalczywy, dumny, podstępny, awanturnik, szlachetny, uczuciowy, wyrozumiały, opiekuńczy, troskliwy.


Ks. Robak
Tajemniczy mnich z zakonu Benedyktynów zwany też księdzem Robakiem. Takie imię przybrał, aby się upokorzyć i odpokutować winy. Twarz ukrywał przed mnisim kapturem, na twarzy miał liczne blizny, chodził w stroju zakonnym. Spokojny, zrównoważony, cichy małomówny, skromny – nikomu nic nie mówił o swojej działalności emisariusza.
Odważny, męski, waleczny, wytrzymały na ból.

Ocena postaci:, Choć Jacek Soplica i Ks. Robak to ta sama postać różnią się od siebie diametralnie.
Zarówno wyglądem, ubiorem, temperamentem i charakterem o takiej postaci jak Jacek Soplica mówimy, że jest to bohater dynamiczny. Z typowego szlachcica, paliwody i zawadiaki oskarżonego o zdradę, mordercy staje się bohaterem narodowym, który walką dla ojczyzny przygotowaniem powstania na Litwie opieką nad Tadeuszem i Zosią zmazuje swoje stare winy i zostaje zrehabilitowany