Objaśnij wizję w końcowej scenie "Nie-Boskiej komedii" jako konkluzję całego utworu.

Objaśnij wizję w końcowej scenie Nie-Boskiej komedii Zygmunta Krasińskiego jako konkluzję dyskusji w całym dramacie.

„Nie-Boska komedia” to dramat Z. Krasińskiego Pierwszy raz ukazał się on w 1835 roku. „Nie-Boska komedia” składa się z czterech części, a każda z nich poprzedzona jest wstępem poetyckim. Krasiński nie używa słowa „akt” do nazwania tych właśnie części. Dwie pierwsze części to dramat rodzinny, można powiedzieć nawet osobisty hrabiego Henryka, natomiast dwie kolejne części to dramat społeczny.
W częściach III i IV Henryk staje się przywódcą warstwy skazanej na zagładę. Arystokracja nie ma siły by zatrzymać bieg wydarzeń, jest pozbawiona moralnego prawa kontynuacji. Lecz to właśnie w Henryku Pankracy upatruje człowieka, który zdoła ocalić wartości moralne, które będą tak potrzebne w „Nowym Świecie”. Nocna wędrówka hrabiego przez obóz rewolucjonistów odsłania postępujące zniszczenie wszelkich wartości, a niszcząca siła zemsty wydaję się być jedyną ideą spajającą rewolucjonistów. Henryk nie mogąc już nic zdziałać, jako przywódca pozbawionych woli oporu arystokratów, popełnia samobójstwo.
W tej części ginie również Pankracy, jeden z przywódców rewolucji. Rewolucjoniści to prości chłopi, służba dworska, proletariat miejski i przechrzci. Nie pragną oni, w przeciwieństwie do szlachty, umacniać i bronić wiary i tradycji, lecz chcą „krwi i chleba". W końcowych scenach Pankracy próbuje usprawiedliwić rewolucję. Uważa, iż rozdanie ludziom ziemi, zasiedlenie, stworzenie wszystkiego na nowo odkupi śmierci i krew wylaną na tych ziemiach. Widzi on Chrystusa rozpartego na krzyżu, który znów odnosi zwycięstwo. Pod jego wzrokiem czuje się, jak gdyby w proch się rozkładał. Wzrok Jezusa, przed którym nie może uciec, uświadamia mu poniesienie klęski. Pankracy umiera, mówiąc:, Galilaee, vicisti!, co oznacza: Galilejczyku wygrałeś!
Przez wizję zwycięskiego Chrystusa Krasiński nie przyznaje racji żadnemu z walczących obozów. Choć hrabia Henryk broni wiary, lecz popełniwszy samobójstwo, stawia się poza społecznością chrześcijańską, Pankracy żyjąc pragnął jedynie krwi i chleba także wykracza poza ten nawias. Możemy mniemać, że śmierć obu przywódców, może być zapowiedzią nowego świata, będącego sumą doświadczeń walczących stron.