Rola przyjaźni w życiu bohaterów opowieści "Kamienie na szaniec"

Przyjaźń jest bardzo ważna w życiu każdego. Bliski kolega czy koleżanka zawsze doradzą lub pomogą. Bohaterowie opowieści Aleksandra Kamińskiego "Kamienie na szaniec" byli przyjaciółmi ze szkolnej ławki. Alek, Rudy i Zośka żyli w czasach II wojny światowej, w okresie okupacji, w Warszawie. Mimo tego, że musieli często posługiwać się kłamstwem i podstępem, wobec siebie zawsze byli uczciwi i lojalni. Po przeanalizowaniu ich osiągnięć osiągnięć w czasie wojny, mogę stwierdzić, że ważną rolę w ich życiu odegrała przyjaźń.
Po pierwsze przyjaźń pozwoliła bohaterom książki przetrwać ciężkie chwile. Umierający Rudy na pewno czuł się lepiej, gdy miał u swego boku Zośkę. Zawsze mogli porozmawiać i nie doskwierała im samotność. Mimo że Janek bardzo cierpiał i fizycznie (przez zadane rany przez gestapo) i psychicznie (wiedział, ze nie pozostało mu już wiele życia) na jego twarzy pojawiał się uśmiech-właśnie dzięki przyjacielowi. Uważam, ze gdyby w takich chwilach chłopcy nie byli razem, byłoby im zdecydowanie ciężej.
Drugim przytoczonym przeze mnie argumentem jest fakt, iż przyjaciel nie zawaha się oddać swojego życia za kolegę. Przy odbiciu Rudego i Alek, i Zośka byli gotowi zapłacić własnym życiem. Nie myśleli nawet o sobie. Chłopcy chcieli tylko wyrwać z rąk gestapo dobrego przywódcę, a zarazem najlepszego przyjaciela. Zatem, jeśli któryś z bohaterów książki potrzebował pomocy, wiedział, że może liczyć na przyjaciół.
Ostatni, trzeci argument, którego użyję, by potwierdzić słuszność tezy jest fakt, ze dzięki temu, iż bohaterowie książki byli przyjaciółmi, prawie każda akcja kończyła się powodzeniem. Gdyby Rudy i Zośka, przygotowywując się do akcji sylwestrowej, nie współpracowali ze sobą i innymi zakończyliby ją niepowodzeniem. Tak samo byłoby z odbiciem Rudego. W przypadku, gdyby przyjaciele nie polegali na sobie, najprawdopodobniej nie uwolniliby Janka. Z tego wynika, że przyjaźń ma swoje znaczenie nawet w czasie przeprowadzanych akcji.
Na podstawie powyżej przedstawionych argumentów można stwierdzić słuszność tezy. Bez przyjaciół życie Alka, Zośki i Rudego byłoby bardzo ciężkie, zwłaszcza w okresie wojny. Chłopcy zawsze się rozumieli i mogli spędzać ze sobą dużo czasu. Pomagając i wspierając się nawzajem, umacniali więź, która ich łączyła. Sądzę, że po części właśnie dzięki przyjaźni tych chłopców Aleksander Kamieński napisał książkę „Kamienie na szaniec”. Wydaje mi się, iż chciał czytelnikom pokazać, jak ważna jest rola przyjaciół życiu człowieka.