Charakterystyka porównawcza Achillesa i Hektora.

Wygląd zewnętrzny obu bohaterów nie jest do końca znany. Jednak głębiej opisane są ich charaktery.
Achilles, był synem Peleusa i boginki morskiej Tetydy. Jego potężnie rozbudowana sylwetka szła w parze z delikatnymi, subtelnymi rysami pięknej twarzy. Fragment Iliady mówi: ”Młodziutki książę był tak delikatnej urody, że w sukniach panieńskich wydawał się siostrą królewien” . Był to Heros, który miał niemal dziewczęcy wdzięk, ale za to był najbardziej odważny i nieustraszony ze wszystkich wojowników. Posiadał żelazny charakter i ogromną sile.
Hektor, syn króla Priama i Hekabe natomiast miał wybitnie męskie rysy twarzy i tak jak Achilles bardzo dobrze zbudowane ciało. Był wykreowany przez Homera jako rycerz idealny i niestrudzony obrońca troi o niebiańskiej cierpliwości i spokoju ducha.
Achilles za to wykreowany został przez Homera jako wspaniały pół-barbarzyńca, Jego postępowanie, w odróżnieniu od Hektora, przepełnione jest zwierzęcymi odruchami. Kierowała nim chęć zdobycia sławy. Achilles chociaż był półbogiem nieraz nie potrafił zapanować nad swoimi uczuciami i jak zwykły śmiertelnik poddawał się emocjom. Lecz i tak znacząco wyróżniał się od innych ludzi. Pierwszą cechą godną wyróżnienia Achillesa spośród rzeszy wspaniałych wojowników była nieludzka odporność na ciosy. Jego matka zanurzyła go, jako dziecko, w wodach Styksu, dzięki czemu ciało jego, oprócz pięty, za którą go trzymała, stało się wytrzymałe zranienie. Wiedział on ponadto , że był postacią, od której zależało zwycięstwo Greków pod Troją, dlatego też, miał poczucie własnej wartości.
Być może właśnie przez owo zadufanie nie udało mu się, jak Hektorowi założyć własnej rodziny, mieć kochającej żony i syna. Syn Priama i Hekabe, mąż Andromachy i ojciec Astyanaksa był najdzielniejszym i najszlachetniejszym z bohaterów trojańskich. Był to Człowiek szczery, otwarty, choć równie waleczny jak Achilles. Hektor nie dawał się nosić emocjom. W przeciwieństwie do Achillesa zawsze potrafił trzeźwo ocenić sytuację, w której się znajdował, nie pozwalał ambicjom przekroczyć swych własnych możliwości. Bohater w czasie wojny nie dawał góry emocjom, a także nie traktował jej jak zabawy czy błahostki, bowiem w grę wchodziło nie tylko własne życie ale i dobro ojczyzny, rodziny, a przede wszystkim swój honor. Achilles natomiast miał skłonność do obrażania się na innych. Przykładem tego była utrata Bryzeidy, po której postanowił nie podejmować się walki tylko bezczynnie marnować cenny czas aż dotąd, gdy Trojanie podejdą tuż pod jego namioty. Heros nie uległ nawet Patroklosowi, który po ocenieniu powagi sytuacji nałożył lśniącą zbroję półboga i dla ratowania wojska w czasie walki, zginął spod miecza Hektora.
Wtedy można było poznać prawdziwe oblicze Achillesa, który, gdy dowiedział się o śmierci przyjaciela doznał ciosu w plecy, pokonano go w sposób, któremu nie potrafił zaradzić, czy też przezwyciężyć mieczem, pomimo tego, że miał ogromną siłę.
Jeden z fragmentów mówił także: ”Achilles posypał głowę popiołem, tarzał się po ziemi i płakał„.Wyrządzono mu ranę, która była uszczerbkiem jego psychiki. Achilles zapłonął chęcią zemsty na zabójcę przyjaciela, Hektora.
„Rozszalały Achilles obalał całe szeregi nieprzyjaciół, pędził ich przed sobą jak stado baranów, trupami ścielił pole i gnał ku murom”. Pomimo swych niedociągnięć, Achilles, był człowiekiem o walecznym sercu, które szybko napełniało się nienawiścią, lecz równie szybko się jej wyrzekało, który nadludzką swą siłą budził strach wśród najpotężniejszych wojowników. Zdolny był do szczerej oddanej przyjaźni. Herosa cechowało bezinteresowne braterstwo i przywiązanie do wojennego towarzysza, Patroklosa.
Hektor był człowiekiem rozsądnym, rozważnym, dojrzałym umysłowo i emocjonalnie. Jego zachowanie, cechuje racjonalne dokonywanie świadomych wyborów oraz liczenie się z konsekwencjami swego postępowania. Owa powściągliwość natomiast jest absolutnym przeciwieństwem osobowości Achillesa, którego przyrównać można do typu bohatera szalonego przepełnionego porywczością, impulsywnością, popędliwością i dynamizmem.
Straszliwy Achilles była to postać przyjmująca różne oblicza zależnie od okoliczności, miewał jednak chwile słabości. Mówi o tym fragment, w którym po zabraniu zwłok Hektora przyjechał do niego Priam, ojciec poległego z prośbą o wydanie ciała syna. Heros poruszony smutkiem króla oraz własnym bólem i cierpieniem wzruszył się i poddał swym uczuciom.
Analizując postacie Achillesa, a także Hektora, można dojść do wniosku, iż obaj byli to ludzie bardzo niezwykli i głęboko wyróżniający się od innych .Achilles był człowiekiem o dwóch osobowościach. Z jednej strony nieczuły, bezwzględny, poszukujący sławy, kierujący się instynktami, siejący śmierć i postrach potężny wojownik, a z drugiej strony, szczery, uczuciowy i otwarty młodzieniec. Hektor miał jedną ale za to bardzo ważną osobowość. Był oddany ojczyźnie, nigdy nie myślał o sobie, a w chwilach kryzysu umiał trzeźwo myśleć i wybrnąć z każdej sytuacji.
Bohaterowie nie zasługują na jednoznaczną ocenę, gdyż mają bardzo różniące się od siebie cechy, lecz można wysnuć tyle że obaj przemawiają w obronie dobra, prawdy i sprawiedliwości.