Pomniki przyrody w powieci człuchowskim gminie Czarne

Nazywam się Małgorzata Małolepsza. Jestem uczennicą klasy piątej e Zespołu Szkół w Czarnem. Moja miejscowość położona jest na Pojezierzu Pomorskim. To małe miasteczko w powiecie człuchowskim, otoczona lasami, jeziorami, przez które przepływa rzeka Czernica i Gwda. Nasze środowisko jest bardzo malownicze. Piękne lasy w przewadze bory sosnowe bogate w rośliny runa głównie jagody i grzyby. Oraz tereny obfitujące w zwierzynę łowną przyciągają licznych turystów i dewizowców polujących na zwierzynę płową. Wybrałam temat pracy inwidualnej „Pomniki przyrody w moim regionie”, ponieważ jest ich w naszym regionie dość dużo. Człowiek jest częścią przyrody, jak i miliony innych istot żywych, które go otaczają. Ale jest on wśród nich wyjątkiem, ponieważ umie pojmować, rejestrować i klasyfikować to, co zaobserwuje. Nagina do swoich potrzeb prawa natury, jest panem przyrody i może decydować w pewnych granicach o warunkach własnej egzystencji. W ciągu swej krótkiej historii człowiek zmienił zasadniczo oblicze świata. Zmienił puszcze w pola uprawne, pustynie w stepy, bagna w sady. Jednakże życie wszystkich zespołów naturalnych jest zazwyczaj skomplikowane: grunt, klimat, flora i fauna połączone są siecią niewidocznych powiązań tak, że jeśli zmieni się nagle jeden z czynników w tym porządku naturalnym, często wszystko się "psuje". W ciągu ostatnich wieków człowiek prowadził akcje wyniszczania, i pustoszenia obok akcji budowania, upiększania i ulepszania. Znacznie trudniej i znacznie drożej jest budować niż niszczyć. Gatunek ludzki tak się rozmnożył i dalej mnoży, że działania destrukcyjne przezeń prowadzone nabierają z dnia na dzień coraz większego znaczenia. Lud najbardziej cywilizowany zaczynają pojmować, że glob ziemski nie jest niewyczerpanym rogiem obfitości. Lista zwierząt, które człowiek wytępił całkowicie jest długa i zasmucająca. Ekspansja człowieka, jego inicjatywy, jego przemysł spowodowały niezliczoną ilość razy pożałowania godne klęski. Najlepsze umysły wzywają dziś do ochrony naturalnych zasobów i do ochrony życia w stanie dzikim, nie tylko dla bogactwa i piękności, jakie ono przedstawia, ale również dla tego, że cała harmonia i przetrwanie naszej ludzkiej wspólnoty od tego zależy. W wielu krajach świata podjęto cały szereg akcji, które mają zapobiegać i inspirować człowieka do tego, aby chronił środowisko naturalne. W Polsce sprawami ochrony środowiska zajmuje się Urząd Ministra Administracji Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska. Na terenie Polski utworzono obszary chronione i rezerwaty przyrody, możemy je podzielić na:
- parki narodowe
- obszary chronionego krajobrazu
- rezerwaty przyrody
- obszary chronione dla celów naukowych- pomniki przyrody.
Pomniki przyrody to twory przyrody, prawnie chronione, cenne ze względów naukowych, historycznych, pamiątkowych, estetycznych i innych. Za pomniki przyrody są uznawane między innymi stare drzewa.

Na terenie gminy Czarne jako pomniki przyrody od dziesiątków lat uznawane są dęby:
- dąb szypułkowy w wieku około 430 lat i obwodzie 675cm znajdujący się na skrzyżowaniu drogi Bińcze- Wyczechy- 14 kilometrów od Czarnego
- dąb szypułkowy w wieku około 380 lat, o obwodzie około 570 cm przy drodze Bińcze –Wyczechy
- dąb szypułkowy około 280 lat w obwodzie 510 cm, rosnący obok budynków w Biernatce- 13 kilometrów od Czarnego.
Uchwałą Rady Miejskiej w Czarnem, na podstawie art. 18ust. 2pkt. 15 ustawy z dnia 8 marca 1990 roku o samorządzie gminnym (Dz. U. Z późn. zm.) uznała za pomniki przyrody dęby rosnące na działce 118 i Nowiny, będącej własnością gminy Czarne:
- dąb szypułkowy- wiek 260 lat, 28m wysokości, 494cm obwodu,
- dąb szypułkowy- wiek 260lat, 23m wysokości, 396cm obwodu,
- dąb szypułkowy- wiek 260 lat, 23m wysokości 422cm obwodu,
- dąb szypułkowy- wiek 260 lat, 23m wysokości 430cm obwodu,
- dąb szypułkowy- wiek 216 lat, 31m wysokości 446cm obwodu.
Państwowe rezerwaty przyrody utworzone zostały dla ochrony fragmentów przyrody mało zmienionej przez człowieka. Rezerwaty są przedmiotem zainteresowania ze strony biologów, którzy walczą o zachowanie niezmienionej przyrody. Na terenie gminy znajdują się jeszcze trzy głazy narzutowe, będące pomnikami przyrody nieożywionej. Największy z nich to głaz narzutowy położony w miejscowości Gockowo mający 2m wysokości i 14 m obwodu. Dwa pozostałe znajdują się w miejscowości grodzisko o mają 1,2m i 0,8m wysokości.
Na terenie naszej gminy znajdują się jeszcze dwa rezerwaty:
„Cisy w Czarnem”- to drugi co do wielkości w Polsce rezerwat cisów,który ustępuje obszarem tylko ”Cisom Staropolskim” w Wierzchlesie koło Bydgoszczy. Położony jest na terenie gminy Rzeczenica 7km na północny wschód od miasta Czarne w Nadleśnictwie Czarne-Człuchowskie. Cisy rosnące w Nadleśnictwie Czarne-Człuchowskie budziły zainteresowanie naukowców już pod koniec dziewietnastego wieku, między innymi dyrektora Muzeum Przyrodniczego w Gdańsku Hugo Conwentza. W roku 1900 rosło tu około 600 cisów- były one już pod ochroną. W okresie między wojennym polski uczony prof. S.Sokołowski pisał o cisach w Czarnem w swojej pracy wydanej w roku 1920.Cisy na ziemiach polskich w krajach przyległych. Po II wojnie światowej cisami w Czarnem zajmowali się polscy uczeni: prof. Adam Wodziczko i prof. Zygmunt Czubiński. Ścisły rezerwat „Cisy w Czarnem” o powierzchni 25,20 ha zatwierdzony został zarządzeniem z dnia 14 lutego 1957 roku „Monitor Polski” z 1957). W rezerwacie rosną cisy, których wiek wynosi od 100 do 340 lat. Obwód pni waha się w granicach od 10 do 50 cm. Jeden z nich zakwalifikowany został jako pomnikn przyrody. Drugi z rezerwatów znajdujący się na terenie gminy to rezerwat „Dolina Gwdy” W roku 1998 decyzję Ministra Ochrony środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnych został zatwierdzony (Dziennik, Ustaw Nr 161 Rozporządzenie Ministra Ochrony Środowiska, zasobów naturalnych i leśnictwa z dnia 21 grudnia 1998).
Celem powstania rezerwatu jest ochrona i zachowanie ze względów naukowych, dydaktycznych, krajoznawczych w naturalnym stanie doliny rzeki Gwdy i Czernicy, tworzących mady rzeczne i tarasy zalewowe oraz wąwozy. Obszar wód bagien i lasów obejmuje powierzchnie 428,20 ha