"Garfield" - recenzja filmu.

Garfield jest to tłusty kotek o rudej sierści i dość komicznej twarzy. Leniwy, sprytny i przemądrzały. Uwielbia oglądać telewizję i jeść lasagnę.
Odie to mieszaniec jamnika i teriera. Ma krótki nóżki i pełne wyrazy oczy, dzięki czemu wygląda jak prawdziwy pies z kreskówki. Jest niezbyt rozgarnięty i łatwo wpada w "pułapki" podstawione przez Garfielda.

Gdy jego właściciel kupuje pieska-Odiego, Garfieldowi nie przypada do gustu to, że będzie się musiał z nim dzielić mieszkaniem. Jest zazdrosny o swoją posadę w domu i o to, że opiekun spędza teraz więcej czasu z Odim niż ze swoim dawnym "pupilkiem"

Kiedy Jon wyrzuca kota z domu za nieposłuszeństwo, tez zmuszony był spać na werandzie, wtedy Odie wychodzi w nocy do Garfielda, aby dotrzymać mu towarzystwa. Przebiegły garfield wykorzystuje okazję, aby wejść do domu i uniemożliwić to psu. Odie zostaje na zewnątrz, podczas gdy kot wygrzewa się w łóżku. Niestety, gdy rano wszyscy się budzą pieska już nie ma. Dotąd samolubny kot postanawia odnalezć Odiego na własną rękę. Czy kotowi uda się ten jakże wspaniałomyślny i bohaterski (jak na Garfielda) czyn? Jeśli chcecie dowiedzieć się, jakie będzie zakończenie koniecznie, kup DVD i kasetę wideo z filmem pt. "Garfield"

Dodam jeszcze że film ma polski dubbing, a w rolę Garfielda wcielił się Marek Kondrat, który udanie zastępuje Mike Myersa. Film jest udaną próbą przeniesienia komiksu na ekrany kin. Gorąco go polecam, zwarzywszy na fakt że trwa tylko 80 min., więc jeśli komuś będzie się nudzić to długo nie będzie musiał czekać na napisy końcowe.

Według mnie, korzystając z szkolnej sześciostopniowej skali ten film zasługuje na 5+.