Bitwa na Morzu Koralowym.

Bitwa na Morzu Koralowym

Morze koralowe - Morze w zachodnim obszarze Oceanu Spokojnego między Nową Gwineą, wyspami Malezji i pn-wsch Australią. Rejon bitwy morskiej stoczonej 7-8 maja 1942 r. między flotą amerykańską, a japońską.
Po założeniu baz w Rabalu na Nowej Bretanii oraz na wyspie Bougainville Japończycy opanowali wsch. Wybrzeże Nowej Gwinei. Amerykanie dla powstrzymania dalszych działań japońskich wzmacniali swe siły i rozbudowywali bazy w tym rejonie. Japończycy przed rozpoczęciem planowanej operacji w celu opanowania Nowej Kaledonii, wysp Fidżi i Samoa, co dałoby im odskocznię do działań przeciwko kontynentowi australijskiemu, zamierzali zająć południowo - wschodnią część Nowej Gwinei, głównie Port Moresby, oraz wyspę Floridę na Wyspach Salomona dla zdobycia bez lotniczych dogodnych do ataków na północną Australię. 30 kwietnia 1942 r. z Rabaulu wyszedł desant japoński pod osłoną eskadry (3 lotniskowce, 11 krążowników, 13 niszczycieli i 6 okrętów podwodnych). Po opanowaniu Floridy (3 maja) zespół japoński kierujący się ku Port Moresby został dostrzeżony przez amerykańską eskadrę patrolującą Morze Koralowe (dowódca admirał F. Fletcher skład: 2 lotniskowce, 8 krążowników i 11 niszczycieli). Po otrzymaniu wiadomości o zajęciu Floridy admirał Fletcher skierował tam część floty i lotnictwa bazowego. W rezultacie na redzie Tulagi na Floridzie zatopiono 1 niszczyciel, 1stawiacz min, 3 trałowce i uszkodzono kilka transportowców. 4 i 5 maja nie zdołano wykryć na Morzu Koralowym głównych sił japońskich; ich obecność stwierdzono dopiero 6 maja w rejonie wysp Luizjadów.
Rano 7 maja amerykańskie samoloty bazowe zaatakowały część sił japońskich w rejonie wysp Masoma. Jednocześnie lotnictwo japońskie zaatakowało flotę amerykańską. 8 maja w godzinach rannych lotnictwo bazowe obu stron ponowiło wzajemne ataki. Do bezpośredniego starcia okrętów obu flot nie doszło. W dwudniowej bitwie Japończycy stracili 1 lotniskowiec, 1 niszczyciel, 4 barki desantowe i 80 samolotów, mieli także uszkodzony 1 lotniskowiec, 1 krążownik lekki i niszczyciel. Nie mając danych o stratach eskadry amerykańskiej wycofali się do swych baz. Amerykanie w walce tej stracili 1 tankowiec, 1 niszczyciel i 66 samolotów. Poważne uszkodzone zostały 2 lotniskowce, z których jeden (Lexington) zatonął. Straty obu stron były prawie jednakowe. Bitwa nie miała charakteru decydującego, powstrzymała jednak dalszą ofensywę japońską na południowym Pacyfiku i zmniejszyła zagrożenie linii komunikacyjnych Stanów Zjednoczonych z Australią. Była to pierwsza bitwa morska w II wojnie światowej, w której siły głównie walczyły za pomocą samolotów, bez udziały ciężkiej artylerii okrętowej.