Błękit pruski, błękit berliński, nazwa zwyczajowa trudno rozpuszczalnego, ciemnoniebieskiego heksacyjanożelazianu(II) żelaza(III) Fe4[Fe(CN)6]3 stosowanego jako farba niebieska. Powstaje w reakcji jonów Fe3+ z żelazocyjankami [Fe(CN)6]4-. Reakcja ta służy do wykrywania jonów Fe3+.
Błękit Thnarda, nazwa zwyczajowa glinianu kobaltu(II) Co(AlO)2. Niebieska substancja krystaliczna tworząca się podczas stapiania tlenku glinu Al2O3 z tlenkiem kobaltu(II) CoO, stosowanej w chemicznej analizie jakościowej do wykrywania glinu oraz do wyrobu farb.
Błękit Turnbulla, nazwa zwyczajowa heksacyjanożelazianu(III) żelaza(II) Fe3[Fe(CN)6]2 powstającego w reakcji jonów Fe2+ z żelazocyjankami [Fe(CN)6] 3-. Stosowany - rzadko - jako niebieska farba malarska.
Ultramaryna, błękit ultramarynowy, Na8Al6Si6S2O24 lub Na8Al6Si6S4O24, Na6Al4Si6S4O20, pigment o różnym składzie, uzależnionym od metody jego otrzymywania. Glinokrzemian sodowy zawierający siarkę. W zależności od zawartości siarki barwa intensywnie niebieska, czerwonofioletowa lub zielona.
Ultramaryna ulega działaniu kwasów, nie reaguje z ługami, wykazuje odporność na działanie światła i podwyższonej temperatury. Jest otrzymywana w wyniku prażenia (przez okres 3-7 tygodni) mieszaniny kaolinu, sody, siarki, tlenku krzemu i węgla (w postaci miału węglowego lub paku). Naturalną ultramarynę otrzymuje się w wyniku prażenia lazurytu.
Stosowana jako składnik farb, lakierów, do bielenia papieru, cukru, bielizny.
Indygo, indygotyna, błękit indygowy, C16H10O2N2, błękitna substancja krystaliczna (po dokładnym utarciu miedzianoczerwony proszek), nierozpuszczalna w wodzie, rozpuszczalna w nitrobenzenie, anilinie, temperatura topnienia 390 - 392oC. Indygo jest barwnikiem kadziowym, znanym już w starożytności.
Sprowadzany już przez Rzymian z Indii, w średniowieczu stosowany w malarstwie sztalugowym, w XVII w. sprowadzany masowo przez Holendrów.
Trwały w technice temperowej i olejnej, płowieje w akwareli na tkaninach.
Występuje w przyrodzie w formie bezbarwnego glikozydu. Otrzymywane jest również syntetycznie z aniliny poprzez fenyloglicynę i indoksyl. Indygo służy do barwienia włókien roślinnych i wełny oraz do wytwarzania innych barwników.
Lazuryt (fr. lazurite od l’azur ‘błękit, lazur’) miner. glinokrzemian sodu lub wapnia z domieszką siarki lub chloru, kamień półszlachetny o błękitnej barwie stosowany w jubilerstwie, a w starożytności także do otrzymywania ultramaryny; lapis-lazuli.
Czas czytania: 2 minuty
Treść zweryfikowana i sprawdzona
Zgodnie z misją, Redakcja serwisu dokłada wszelkich starań, aby dostarczać rzetelne i sprawdzone treści edukacyjne.
Dodatkowe oznaczenie "Sprawdzona treść" wskazuje, że dany materiał został zweryfikowany przez Redakcję lub ekspertów współpracujących z serwisem.
Weryfikacja tekstu odbywa się na następujących poziomach:
1. Sprawdzenie tekstu pod kątem ewentualnych błędów ortograficznych, stylistycznych, interpunkcyjnych lub innych.
2. Weryfikacja tekstu pod kątem błędów rzeczowych.
3. Sprawdzenie materiału pod kątem ich aktualności.
Dodatkowe oznaczenie "Sprawdzona treść" wskazuje, że dany materiał został zweryfikowany przez Redakcję lub ekspertów współpracujących z serwisem.
Weryfikacja tekstu odbywa się na następujących poziomach:
1. Sprawdzenie tekstu pod kątem ewentualnych błędów ortograficznych, stylistycznych, interpunkcyjnych lub innych.
2. Weryfikacja tekstu pod kątem błędów rzeczowych.
3. Sprawdzenie materiału pod kątem ich aktualności.