Cykliczność

Mówiąc o cyklicznym porządku rzeczywistości, powinniśmy najpierw wyjaśnić to pojęcie. Cykl - czynności powtarzające się regularnie cały czas, bądź z pewnymi odstępami. Cykliczny porządek rzeczywistości polega na stałym powtarzaniu się jakiegoś zjawiska.

Kiedy myślimy o cyklicznym porządku rzeczywistości, pierwszym i poprawnym naszym skojarzeniem jest mit o Demeter i Korze. Dla przypomnienia: Kora bawiła się z nimfami zbierając kwiaty. Kiedy Hades zobaczył piękną Korę porwał ją do swego królestwa ciemności. Demeter przeszła całą Ziemię w poszukiwaniu córki. Rozżalona matka zaczęła mścić się na Ziemi sprawiając, że urodzajne pola nie dawały plonów, chłopi dotknięci byli zarazą; wszystko umierało. Wtedy Aretuza powiedziała Demeter, że kiedy przepływała przez Styksowe wody widziała przerażoną Korę w Królestwie Hadesu. Dowiedziawszy się co się stało z córką Demeter poszła do Zeusa, który był ojcem Kory, prosić by nakazał Hadesowi zwrotu dziewczynki. Jednak Zeus przyznał tylko połowiczne prawa matce. Postanowił, że przez pół roku Kora będzie z matką, a drugie pół z mężem. W rezultacie tej decyzji przez pół roku, kiedy Kora jest z Demeter matka cieszy się; Przyroda rozkwita, pola rodzą plony. Jednakże, w drugiej połowie części roku natura obumiera, ziemia wysycha. Jest to bardzo dobry przykład cykliczności świata pokazanej na następstwie pór roku.

Kiedy jednak głębiej rozpatrzymy ten temat, przychodzi nam na myśl mit o Heliosie- Bogu Słońca. Helios miał pałac cały ze szczerego złota w którym było mnóstwo szlachetnych kamieni, purpury i srebra. Mieszkał w nim z żoną Klementyną i synem Faetonem. Jego zadaniem było wyruszanie w ognistym powozie zaprzęgniętym w czarne rumaki codziennie o świcie znad brzegów oceanu, aby o zachodzie po drugiej stronie widnokręgu zanurzyć się w falach wielkiej wody, orzeźwiając siebie i swoje konie. Mamy tu do czynienia z następstwem dnia i nocy. Jednak z Heliosem i jego synem wiąże się pewna anegdota. Otóż pewnego dnia Featon przyszedł do ojca z prośbą o wyjaśnienie mu jego pochodzenia, ponieważ ludzie na Ziemi śmieją się z niego, iż nie jest synem Słońca. Helios utwierdził syna, że jest jego potomkiem i obiecał spełnić jedno życzenie Featona. Ten poprosił ojca, by jeden raz pozwolił mu powozić ognisty rydwan. Bóg Słońca nie miał innego wyjścia jak tylko udzielić synowi kilku rad. Następnego poranka Featon rozpoczął swoją wędrówkę po niebie. Jednak rumaki szybko wyczuły, że prowadzi je niewprawna ręka młodzieńca. Zboczyły ze swojej drogi i zaczęły na przemian to wznosić się wysoko, że eter zaczynał płonąć to upadać tak nisko, że wysychały rzeki na Ziemi. Featon zaczął wzywać pomocy Zeusa, który raził go piorunem. Tak zakończył życie żywot syn Heliosa.

Mówi się również, że w Egipcie w mieście Heliopolis żył ptak słoneczny zwany Feniksem. Żył on ponad 500 lat. Kiedy czuł zbliżającą się śmierć budował gniazdo z wonnych ziół na szczycie palmy, gdzie umierał spalany Słońcem. Z jego kości odradzał się nowy Frniks i przenosił gniazdo do świątyni Słońca. Tu spotykamy się także z cyklem choć tym razem uwiecznionym mitem.

Do wątku cykliczności nawiązuje także Święty Marek w swojej Ewangelii (4,3-9- Przypowieść o siewcy). Tytułowy Siewca rozrzuca ziarno na ziemie i jedno padło na drogę, drugie na skały, trzecie między ciernia, a dopiero czwarte padło na żyzną glebę gdzie dało plony trzydziesto- i sześciokrotne. Ziarno zrodziło owoce dzięki, którym zbiory siewcy pomnożyły się w następnych latach.

Przywołane przeze mnie przykłady wyjaśniały starożytnym zjawiska, które dla nas są jasne i zrozumiałe. Oni tłumaczyli cykliczny porządek rzeczywistości uczynkami i zasługami Bogów, my wiemy, że naturalne cykle zależą tylko od ruchów ziemi i można je wyjaśnić naukowymi metodami.