Wykorzystanie stylów funkcjonalnych.

„Miecz” w trzech stylach.

Styl urzędowy.

OGŁOSZENIE

Na ulicy Marszałkowskiej przy „Domach Towarowych Centrum” 29.09.1999 został zgubiony miecz. Miecz ten był wykuty w srebrze, na ostrzu miał wyryte runami napis „Miecz ten jako symbol władzy należy do Artura, króla Anglii i Walii” oraz magiczne zaklęcia. Rękojeść miecza była ze złota bogato zdobiona w celtyckie wzory.<span class="bor"> Po środku </span> rękojeści osadzony był zielony szmaragd. Na głowni miecza widnieje smok. Osoba, która widziała miecz jest proszona o kontakt pod numerem telefonu: 666 66 66. Dla znalazcy wysoka nagroda.

Styl naukowy.

MIECZ

Broń biała, składająca się z ostrza, rękojeści i głowni. Służyła ona do walki (miecz utwardzany) lub do celów reprezentacyjnych jak pasowanie lub koronacja (miecz koronacyjny). Miecz jako broń jest stosowany od III tysiąclecia p.n.e. Początkowo był kuty z brązu, w okresie późniejszym ze specjalnie hartowanej stali (miecz utwardzany), a nawet ze srebra (miecz koronacyjny). Do końca średniowiecza najpopularniejsza broń, potem używana jedynie jako symbol władzy, męstwa, odwagi. Dzisiaj miecze możemy podziwiać w rozmaitych muzeach, jako zabytki naszej kultury.

Styl artystyczny

ZATOPIONA MOC

Gdzieś na dnie wielkiego jeziora

Nieopodal rozległego pola

Leży zatopiony, zapomniany

Miecz w srebrną pochwę odziany

Ktoś go kiedyś tam wrzucił

Piosnkę smutna zanucił

Zostawił go tak w głębinach wody

Gdzie jego ostrze się ciągle chłodzi



Po tych walkach toczonych

Na każdym polu

Po tych głowach obciętych

W krainach chłodu

Po tych wszystkich chwilach razem spędzonych

Dodając właścicielowi dużo ozdoby



Miecz był niezwykły, nawet przez wodę

Widać było jego ozdobę

Jego rękojeść cudowna i gładka

Jak listki dziko rosnącego bratka

Była niezwykła prosta i piękna

Jak małe ptasie pisklęta

Na głowni widniał smok złoty

Symbol odwagi męstwa i cnoty

Na ostrzu zaś widniały runy

Mówiące o przynależności do korony

Magiczne też były zaklęcia

Odstraszające wszelkie nieszczęścia



Tak leży od wieków zatopiony

Czekając na powrót do korony

Chce znów walczyć znów być w użyciu

Nieraz decydować o czyimś życiu

Kto go odnajdzie kto wydobędzie

Kto jego ostrza pierwszy dobędzie

Temu będzie służyć

Za tego walczyć

Temu sławę przyniesie

Ten wielkie zwycięstwo odniesie