Bitwa pod Lutynią

Wstęp

1. Położenie miejsca bitwy :


- Miejsce bitwy

2.Strony konfliktu :
• Prusy:
Wojska dowodzone przez samego króla Fryderyka II ,
39.000 żołnierzy i 78 ciężkich dział oraz 94 lekkie.
• Austria:
Bardzo liczne wojska dowodzone przez Karola Lotaryńskiego – 65.000 żołnierzy i 210 ciężkich dział.
3. Cele wojsk :
• Prusy:
- Umocnienie swojej pozycji na Śląsku i podejście pod utracony
Wrocław.
• Austria:
- Utrzymanie Wrocławia i jego okolic w „swoich rękach”
zniwelowanie (i tak już małej liczby) zołniezy pruskich do minimum.

Bitwa pod Lutynią
Jej przyczyny, przebieg i skutki


Przyczyny bitwy

Główną przyczyna bitwy pod Lutynią było utracenie przez Prusy Wrocławia – 25.11.1757. Wrocław poddał się bez zgody króla Prus
Fryderyka II. Oburzony postawą swoich żołnierzy władca postanowił nie dopuścić do dalszych sukcesów Austrii na Śląsku. Podbudowany sukcesem w bitwie pod Rossbach (05.11.1757) zebrał wojsko i rozpoczął wędrówkę w kierunku Wrocławia.

Przebieg bitwy

Po zebraniu zołniezy pod Prochowicami (03.12.1757) król Fryderyk II przesunął swoje wojska w kierunku Środy Śląskiej. W tym samym czasie Austriacy opuścili swój obóz pod Lutynią i ustawili swoje wojska w poprzek drogi do Wrocławia.
Do pierwszego starcia wojsk doszło o świcie 05.12.1757 roku pod Źródłami. Spodziewając się ataku od prawej strony wojsk dowódca Austriaków Karol Lotaryński przerzucił część oddziałów z lewego szydła oraz rezerwy na prawe skrzydło. Po dość długiej przerwie (kilka godzin) nastąpił zupełnie nieoczekiwany atak wojsk Fryderyka II na lewe skrzydło Austriaków (tam gdzie były nieliczne oddziały). Atak był mocny, a jego celem miało być okrążenie lewego skrzydła Austriaków. Założenia Fryderyka II zostały zrealizowane. Wojska austriackie zaczęły się wycofywać w kierunku Lutyni. Niedługo potem doszło do najcięższych walk tego dnia w i pod Lutynią. Austriacy szybko zorganizowali nowy front wschód – zachód na północnym skraju Lutyni. Prawe skrzydło tego frontu było naprzeciw środkowego zgrupowania wojsk pruskich.
W tym momencie król Prus zdecydował się na atak. Pruska Jazda zaatakowała na zachodnią część frontu tworzonego przez Austriaków spychając oddziały w kierunku wschodnim, gdzie już czekały oddziały „środka” wojsk pruskich. Dodatkowo oddziały austriackie zostały ostrzelane działami, które ustawiono na terenie dawnego lewego skrzydła wojsk Austrii. Zepchnięci do obrony Austriacy obawiali się najgorszego. I to czego się obawiali zdarzyło się o 15:30. Był to niemiłosiernie mocny szturm Pruski na Lutynię. Pomiędzy wojskami obu krajów rozegrała się mordercza walka. Napierająca z nieprawdopodobną siłą piechota pruska znacznie osłabiła wojska austriackie, które mimo tego iż były dwa razy liczniejsze nie umiały tego wykorzystać. Posłana przez Austriackiego dowódcę kawaleria została rozbita przez jazdę pruską – przypieczętowanie zwycięstwa.


Skutki bitwy

Bitwa zakończyła się znacznym zwycięstwem wojsk Fryderyka II. Jednak obie strony poniosły duże straty
• Prusy: ok. 6400 zabitych i rannych żołnierzy;
• Austria: ok. 10.000 zabitych i rannych, 12.000 jeńców i 131 dział;
Zwycięstwo Fryderyka II i jego wojsk znacznie przybliżyło Prusy do
odzyskania utraconego na rzecz Austrii Wrocławia. Wojska austriackie zostały poważnie osłabione, co pozwalało Fryderykowi II spokojnie zmierzać w stronę Wrocławia – już tego samego dnia wieczorem wkroczył do leśnicy.
Znacznym zniszczeniom uległ także teren bitwy.

Bitwa pod Lutynią była jedna z najwspanialszych bitew, które rozegrały wojska pruskie w kampanii mającej na celu odbicie terenów Śląska zagarniętych przez Austrię. Napoleon wyrażając swoja opinię o bitwie i dowódcy Fryderyku II stwierdził, że było to „arcydzieło ruchu, umiejętności manewru i zdecydowania w działaniach”.



Bibliografia :
1. Informacje :

http://www.wikipedia.pl - „Wolna encyklopedia”
http://www.cire.pl/lesnica/0-lutyn.html - „Bitwa pod Lutynią - opis”
http://www.wiem.onet.pl - „Internetowa encyklopedia Onet.pl”

2. Grafika :

Cartall „Mapa Polski 2001” – program komputerowy