Hałas w środowisku

Hałas w środowisku

Okazuje się, że przekraczający normy hałas komunikacyjny dręczy aż 10 milionów mieszkańców miast i około 5 milionów osób mieszkających wśród pól i lasów. Czyli 36% Polaków! Ale to nie koniec. Łomot przejeżdżających pociągów spędza sen z powiek milionowi osób. A samoloty denerwują kolejne 200 - 400 tysięcy Polaków! Ciekawe tylko, dlaczego tak rzadko o tym rodzaju zanieczyszczenia środowiska się mówi... Może ogłuchliśmy! Hałas przede wszystkim powoduje dokuczające nam coraz częściej zaburzenia słuchu. Tym bardziej, że wokół nas z roku na rok jest coraz głośniej. Co dziesięć lat otoczenie atakuje nasze uszy dodatkowymi 2 decybelami. Główne źródła hałasu to komunikacja, przemysł, środowisko komunalne. Jednak ważny jest również hałas generowany w naszych mieszkaniach – często bez sensu.
Hałas to każdy uciążliwy, szkodliwy bądź niebezpieczny dla zdrowia dźwięk. Człowiek reaguje na dźwięki o częstotliwości od 20Hz do 20.000Hz. Niesłyszalne dla nas dźwięki poniżej 20Hz - infradźwięki, a powyżej 20kHz - ultradźwięki, również mogą mieć negatywny wpływ na zdrowie człowieka. O poziomie głośności słyszanego dźwięku decyduje ciśnienie akustyczne. Rozpiętość ciśnień dźwięków, na które reagujemy, jest ogromna, dlatego do określenia ich poziomów używa się wartości wyrażonych w decybelach [dB]. I tak dźwięki najcichsze mają poziom ciśnienia akustycznego równy 0 dB. Ból uszu wywołuje hałas o poziomie 130-140 dB.
Ministerstwo Ochrony Środowiska obliczyło, że hałas drogowy sięga w dużych miastach poziomu 75 dB i odpowiednio po kilka decybeli mniej w średnich oraz małych miastach. Do hałasu wytwarzanego przez pojazdy należy dodać inne, np. pracujących na ulicach maszyn, przelatującego samolotu. Dopiero wtedy mamy pełen obraz rzeczywistości miejskiej. Problem hałasu narasta systematycznie wraz z rozwojem motoryzacji. Prawie połowie mieszkańców miast najbardziej dokucza hałas wytwarzany przez środki komunikacji drogowej, szynowej i lotniczej. Obliczono, iż każdego roku poziom hałasu w dużych ośrodkach miejskich wzrasta o jeden decybel. Według danych Ministerstwa Ochrony Środowiska w miastach, w których mieszka od 200 tysięcy do miliona ludzi i w miastach powyżej 1 mln na hałas narażonych jest 40% mieszkańców. W miastach od 50 do 200 tysięcy - 35%, od 5 do 50 tysięcy - 25%, a w osiedlach wiejskich - 7%.
Także w miejscowościach uzdrowiskowych w Polsce znacznie przekracza się poziom dopuszczalnego hałasu, który wynosi 40 dB w dzień i 30 dB w nocy. W niektórych uzdrowiskach poziom hałasu dorównuje poziomowi charakterystycznemu dla dużych miast.
Wyniki badań ankietowych wskazują jednak, że w krajach wysoko rozwiniętych narzekania na uciążliwość hałasu i wibracji wysuwają się na pierwsze miejsce. Zgodnie z definicją, hałasem są wszelkie niepożądane, nieprzyjemne, dokuczliwe lub szkodliwe drgania mechaniczne ośrodka sprężystego, działające za pośrednictwem powietrza na organ słuchu i inne zmysły oraz elementy organizmu człowieka. W zależności od częstotliwości drgań wyróżnia się:
a) hałas infradźwiękowy, niesłyszalny, lecz odczuwalny, o częstotliwości drgań niższej od 20 Hz
b) hałas słyszalny o częstotliwości w przedziale 20-20000 Hz
c) hałas ultradźwiękowy, niesłyszalny, ponad 20000 Hz.
Określenie "wibracje" stosuje się do drgań oddziaływujących nie za pośrednictwem powietrza lecz ciał stałych.

Źródła hałasu w środowisku

Źródła hałasu np. środki komunikacji, transportu i produkcji w obiektach i na zewnątrz oraz drogi, lotniska, dworce, zajezdnie, stacje rozrządowe, obiekty przemysłowe, rozrywkowe, sportowe itp. Dominujący wpływ na klimat akustyczny środowiska przyrodniczego mają hałasy komunikacyjne. Oprócz właściwości źródeł hałasu, na klimat akustyczny środowiska w dużym stopniu oddziałuje lokalizacja obiektów komunikacyjnych (np. lotnisk) i przemysłowych wraz z prowadzącymi do nich trasami komunikacyjnymi.
Poziomy dźwięku, których źródłem są środki komunikacji drogowej i kolejowej, wynoszą od 75 do 95 dB, w podziale na poszczególne rodzaje pojazdów przedstawia się to następująco :
a) pojazdy jednośladowe 79-87 dB,
b) samochody ciężarowe 83-93 dB,
c) autobusy i ciągniki 85-92 dB,
d) samochody osobowe 75-84 dB,
e) maszyny drogowe i budowlane 75-85 dB,
f) wozy oczyszczania miasta 77-95 dB
Powyższe wartości przekraczają o kilka decybeli wymagania określone dla krajowych producentów przez polską normę. Natomiast dopuszczalne poziomy hałasu, określone dla środowiska innymi przepisami do maksimum 45-60 dB, są przekraczane aż o 12 do 37 dB.
Istotną rolę w kształtowaniu klimatu akustycznego środowiska odgrywa układ dróg.
Szacuje się, że natężenie ruchu drogowego w ciągu ostatnich pięciu lat wzrosło trzykrotnie. Hałas wywołany ruchem drogowym jest większy od 60 dB. Szacuje się, że średniodobowe poziomy hałasu wynoszą:
a) na sieci dróg krajowych 70dB,
b) na sieci dróg kolejowych 69 dB,
c) na terenach przylotniskowych 80-100 dB
d) w otoczeniu zakładów przemysłowych od 50 do 90 dB.
Lotniska stanowią powierzchniowe źródła oddziaływania wielu pojedynczych źródeł hałasu samolotów stojących na płycie z pracującymi silnikami oraz startujących i lądujących. Na uciążliwość lotniska istotny wpływ ma hałaśliwość samolotów oraz intensywność i organizacja ruchu lotniczego na samym lotnisku, w strefie lotów nad lotniskiem, w strefie oczekiwania i w strefie podejścia. Samoloty na trasach wznoszenia i oczekiwania emitują hałas na okoliczne tereny o poziomie 80-110 dB. Hałaśliwość samolotów zależy od ich rozwiązań technicznych oraz od maksymalnej masy startowej. Nowe generacje samolotów są z reguły mniej hałaśliwe od starszych. Nie dotyczy to samolotów wojskowych. O ile obszar narażony na hałas o poziomie 80 dB wynosi dla samolotów starszych typów około 150 km2, to dla samolotów nowych, tzw. drugiej generacji wynosi tylko 35-45km2. Hałas emitowany przez samoloty startujące i lądujące oraz będące w ruchu obejmuje swym zasięgiem nie tylko tereny lotniska, ale czyni nieprzydatnymi do zamieszkania tereny położone od kilku do kilkunastu kilometrów od granicy lotniska zależnie od położenia pasów startowych. Lotniska towarowe są dla mieszkańców szczególnie uciążliwe, ponieważ loty często odbywają się w nocy.


Skutki oddziaływania hałasu na człowieka i środowisko naturalne

Społeczne i zdrowotne skutki oddziaływania hałasu wyrażają się :
a) szkodliwym działaniem na zdrowie ludności;
b) obniżeniem sprawności i chęci działania oraz wydajności pracy;
c) negatywnym wpływem na możliwość komunikowania się;
d) utrudnianiem odbioru sygnałów optycznych;
e) obniżeniem sprawności nauczania;
f) powodowaniem lokalnych napięć i kłótni między ludźmi;
g) zwiększeniem negatywnych uwarunkowań w pracy i komunikacji, powodujących wypadki;
h) rosnącymi liczbami zachorowań na głuchotę zawodową.

Hałas powoduje pogorszenie jakości środowiska przyrodniczego, a w konsekwencji:
a) utratę przez środowisko naturalne istotnej wartości, jaką jest cisza;
b) zmniejszenie (lub utratę) wartości terenów rekreacyjnych lub leczniczych;
d) zmianę zachowań ptaków i innych zwierząt (stany lękowe, zmiana siedlisk, zmniejszenie liczby składanych jaj, spadek mleczności zwierząt i inne).

Hałas powoduje ujemne skutki gospodarcze, takie jak :
a) szybsze zużywanie się środków produkcji i transportu;
b) pogorszenie jakości i przydatności terenów zagrożonych nadmiernym hałasem oraz zmniejszenie przydatności obiektów położonych na tych terenach;
c) absencję chorobową spowodowaną hałasem i wibracjami, z czym są związane koszty leczenia, przechodzenia na renty inwalidzkie, utrata pracowników;
d) pogorszenie jakości wyrobów (niezawodności, trwałości);
e) utrudnienia w eksporcie wyrobów nie spełniających światowych wymagań ochrony przed hałasem i wibracjami.

Hałas jest także jedną z zasadniczych przyczyn zbyt wczesnego starzenia się, i to aż o 8-12 lat, oraz zwiększonej liczby zawałów serca. Wpływa on destrukcyjnie na nasz system nerwowy oraz immunologiczny.
Przy natężeniu 60-75 dB (norma akustyczna w polskich miastach) występują zróżnicowane anomalia u ludzi w postaci niezauważalnych zmian akcji serca, ciśnienia krwi czy rytmu oddychania. Częste zakłócenia snu i wzrost nadpobudliwości nerwowej dają znać o sobie już przy 55 dB (od takiego codziennego hałasu jest uzależnionych 65% Europejczyków). Wzrost apatii, agresji; poczucie bezsenności i przemęczenie organizmu; brak koncentracji umysłu oraz niska wydajność w pracy to coraz częściej występujące objawy psychicznej niemocy i stresogennych patologii.
Hałas bardzo ujemnie wpływa na kształtowanie się i rozwój umysłowy dzieci, które przebywając w pomieszczeniach o wysokim natężeniu decybeli, mają coraz częstsze kłopoty ze skupieniem uwagi i nauczeniem się poprawnie myśleć, mówić i czytać. Pośród dorosłych najczęstszymi ofiarami hałasu są neurotycy. Jeden mężczyzna na czterech i jedna kobieta na trzy to skala porównawcza ofiar bezlitosnych decybeli. Pół miliona Polaków ma uszkodzony słuch, co w obecnych czasach industrialno-konsumpcyjnego szaleństwa stało się synonimem choroby zawodowej. Jednak jedną z najbardziej upiornych wieści jest to, że hałas osłabia nasz system immunologiczny, i to w dość dużym stopniu. Osłabiony organizm sterroryzowany decybelami jest szybciej podatny na przyczyny powstawania różnego rodzaju infekcji i rozwój niebezpiecznych chorób.

Natężenie dźwięku występujące w różnych sytuacjach i jego wpływ :
• 10 dB oddech, szept,
• 20 dB szum liści,
• 35 dB cicha muzyka,
• 45 dB rozmowa - znużenie hałasem u najwrażliwszych,
• 50 dB nowoczesny samochód - zakłócenie odbioru mowy,
• 55 dB suszarka dobrej jakości - zaburzenia snu,
• 60 dB odkurzacz dobrej jakości - skurcz naczyń krwionośnych,
• 75 dB nowoczesny samochód małolitrażowy - narastanie wrogości i agresji,
• 80 dB klakson - narastanie wrogości i agresji,
• 85 dB uszkodzony kran, wnętrze typowego samochodu na polskich drogach - poziom szkodliwy dla zdrowia,
• 90 dB przerwa w szkole - zakłócenie systemu nerwowego,
• 95 dB odkurzacz typowy - zakłócenie systemu nerwowego,
• 110 dB trzaskające drzwi windy - zakłócenie systemu nerwowego,
• 120 dB silnik samolotowy - zakłócenie systemu nerwowego,
• 130-160 dB wybuch petardy - granica bólu.


Działania dotyczące ochrony środowiska przed hałasem

Cywilizacja niesie ze sobą hałas, to jasne. Na szczęście, stosuje się coraz więcej bezhałasowych rozwiązań w przemyśle i transporcie. A na co dzień sami musimy postarać się o ciszę, bo nikt tego za nas nie zrobi. Przed hałasem z ulicy możemy się bronić, np. sadząc drzewa. Podwójny rząd lip obniża o 8 decybeli dochodzące dźwięki. Hałas podczas przerw lekcyjnych możemy zwalczyć tylko kulturalnym zachowaniem. Pamiętajmy o tym na co dzień.
Program działań dotyczących ochrony środowiska przed hałasem i wibracjami jest w Polsce realizowany w skromnym zakresie, ze względu na niewielkie środki przeznaczane na te cele, szczególnie zmniejszone w ostatnich latach. Istotne osiągnięcia w tej dziedzinie mają zatem swoje źródło w badaniach przeprowadzonych w latach 1986-1990. Pozwoliły one na opracowanie zbioru skomputeryzowanych instrukcji, umożliwiających podjęcie kontroli stanu akustycznego środowiska, przystąpienie przez Państwową Inspekcję Ochrony Środowiska do wprowadzenia systemu ewidencji hałaśliwych obiektów w środowisku. Możliwa stała się nowelizacja ustaw i przepisów wykonawczych dotyczących ochrony środowiska przed hałasem i wibracjami. Realizowane są w kraju przeciwhałasowe ekrany urbanistyczne (w Krakowie, w Płudach pod Warszawą), antywibracyjne podtorza tramwajowe (np. w Krakowie). Wykonywane są również liczne oceny obiektów szczególnie uciążliwych dla środowiska, pomiary kontrolne, mapy akustyczne terenów wokół lotnisk i całych miast (np. w 1990 r. zakończono prace nad planem akustycznym Bydgoszczy).

Ciekawostka: w starożytnych Chinach przestępców czekała kara pozbawienia snu i tortura hałasu. „Kto obraża Najwyższego, nie będzie powieszony, lecz fleciści, dobosze i heroldzi będą wokół niego czynić hałas dniem i nocą, póki nie padnie martwy, albowiem to jest najcięższa kaźń”.