«Bądźcie płodni i rozmnażajcie się, abyście zaludnili ziemię i uczynili ją sobie poddaną; abyście panowali nad rybami morskimi, nad ptactwem powietrznym i nad wszystkimi zwierzętami pełzającymi po ziemi».

«Bądźcie płodni i rozmnażajcie się, abyście zaludnili ziemię i uczynili ją sobie poddaną; abyście panowali nad rybami morskimi, nad ptactwem powietrznym i nad wszystkimi zwierzętami pełzającymi po ziemi».
Rdz 1, 28

Słowa, które są tytułem tej pracy, wypowiedział Bóg do pierwszych ludzi po całym akcie stworzenia świata. Jak wiemy, człowiek uczynił zgodnie ze słowami Boga; Ewa wydała na świat potomstwo, które nie tylko zapanowało nad światem, uczyniło go sobie podwładnym, ale też do dzisiaj tę władzę utrzymuje. Jednak moją uwagę zwróciło to w jaki sposób jeden z pierwszych ludzi- Kain, syn Adama i Ewy- próbował podporządkować sobie swojego młodszego brata- Abla. Przez swoją złość i niedowartościowanie, Kain popełnił pierwsze w historii świata morderstwo- innymi słowy swoją władzę zdobył poprzez przemoc i ból i jest to do dzisiaj najczęściej używany sposób w jaki ludzie podporządkowują sobie ziemię i stworzenia, które na niej żyją.
Oczywiście tak nie powinno być- jesteśmy wszyscy tego świadomi. Pomimo jednak tego wszyscy robimy to samo co reszta- zdobywamy nasz sukces, władze przez szantaż, przemoc, zastraszenie. Bóg powiedział „abyście zaludnili ziemie i uczynili ją sobie poddaną”- czyli według mnie chodziło mu oto, że gatunek, którego jest najwięcej na świecie ma na nim panować, a reszta której jest zdecydowanie mniej ma to zaakceptować. Tak samo przecież jest w państwie, mieście, szkole... Większość decyduje kto ma sprawować władzę, kto ma za nas decydować. Niektórzy ludzie jednak nie akceptują tego, że nie mają głosu w niektórych sprawach (najczęściej w takich którym im nie pasują) i próbują innych sposobów, aby osiągnąć swój cel...
Jednak nie miałam pisać czego nie powinniśmy robić, ale co Bóg miał na myśli wypowiadając te słowa do naszych przodków. Otóż wydaje mi się, że narzucił nam jakby rolę opiekuna tego świata- a jak każdy opiekun powinniśmy być troskliwi dla naszego podopiecznego. My tacy nie jesteśmy- niszczymy nasz świat nie tylko zewnętrznie- np. zanieczyszczając go- ale też wewnętrznie, czyli niszcząc ludzi którzy na tej ziemi żyją. Bo świat naprawdę by nie istniał gdyby nie ludzie- to my jesteśmy tym o co powinniśmy dbać. I nie mówię tu o dbanie o własną osobę, tylko o pamięć o innej osobie, o bliźnim, o udzieleniu pomocy potrzebującym. To właśnie jest powierzona nam rola- dbanie o siebie nawzajem.
Całego świata nie zdołamy zmienić, jednak o ten nasz malutki kawałek- klasę, podwórko, dom- możemy zadbać i sprawić, że byłby lepszy. „...jak sobie pościelą ludzie tak się wyśpią” (piosenka „Ważne” Mezo 2005)- ten oto fragment piosenki nam obrazuje, że jak będziemy się zachowywać, jakie sygnały będziemy wysyłać do innych osób, taką otrzymamy odpowiedź. Człowiek jest jak lustro- gdy wyciągnie się do niego rękę, on zapewne zrobi to samo, natomiast gdy będziemy na niego krzyczeć, złościć się to nie oczekujmy niczego innego, jak tego samego. „Mamy sporo do zrobienia by świat pozmieniać Przeszłość jest tatuażem nikt jej nie zmaże, Ważne że potrafimy żyć tu razem” („Ważne”) – tak powinno brzmieć od dziś nasze hasło, bo bez naszych chęci, ten cytat z pisma świętego, który jest tematem tej pracy, stanie się nic nie znaczącym zdaniem z Biblii.

Agnieszka Bieńko