Charakterystyka Juranda ze Spychowa.

Jurand ze Spychowa to jeden z głównych bohaterów powieści Henryka Sienkiewicza pod tytułem „Krzyżacy”. Poznajemy go jako wspaniałego rycerza, który od czasu utraty żony pała nienawiścią do Krzyżaków. Liczy się dla niego tylko jego córka, którą kocha jak nikogo innego. Jest panem Spychowa, przez co zdobywa sobie poważanie wśród polskich rycerzy.
Wygląd Juranda jest moim zdaniem godny podziwu. Jego ogromna postawa oraz płowe włosy dodają postaci szlachetności. Ubiór jego stanowi piękna i lśniąca zbroja, która z pewnością rzucała się w oczy.
Również jego charakter wyróżnia się wśród innych rycerzy. Jurand jest mściwy; wszędzie, gdzie pojawią się Krzyżacy, atakuje ich i wypomina zmarłą żonę. Mimo swojej wiary w Boga, której w gruncie rzeczy nie praktykuje, jest okrutny i zawzięty. Żyje tylko dla honoru i swojej córki.
Z punktu widzenia narratora Jurand to postać negatywna ze względu na swoje postępowanie, ale też godna podziwu z powodu bezgranicznej miłości do Danusi.
Henryk Sienkiewicz wybrał sobie Juranda na postać ilustrująca okrutność wojny z Krzyżakami. Jego dzieje mają za zadanie pokazać nam – współczesnym ludziom – jak trudno było kiedyś przetrwać.
Jurand ze Spychowa jest bohaterem dynamicznym, ponieważ w miarę postępującej akcji zmienia się jego osobowość. Granicę stanowi porwanie Danusi. Wtedy właśnie krzyżacy napadli Juranda i strasznie go poturbowali: wydłubali mu oczy, ucięli rękę i wyrwali język. Ze sławnego rycerza zmienił się z nieszczęsnego kalekę; wynędzniał strasznie i wyglądał jak trup – nie miał oczu, języka ani dłoni.
Na miejscu jego szlachetnych ubrań widniały łachmany. Ogólnie sprawiał wrażenie strasznego biedaka, poza tym nie miał domu i stracił wszystko, co posiadał – łącznie ze swoją córką, która w międzyczasie zmarła z wycieńczenia.
Po tej gwałtownej przemianie sytuacji Jurand zmienił całkowicie swoją osobowość. Nauczył się przebaczać, zaczął kierować się szlachetnością i miłosierdziem. Stał się nareszcie litościwy dla Krzyżaków - przestał ich nienawidzić.
Podsumowując postać Juranda doszłam do wniosku, że był on postacią pozytywną, ale bezpodstawnie skrzywdzoną przez los. W głębi serca był człowiekiem dobrym i miłosiernym.