Herakles

Był Synem Dzeusa i Alkimeny. Ojciec chcąc zapewnić mu nieśmiertelność, położył go przy śpiącej Herze aby Herkules mógł ssać mleko bogini. Jednak ona obudziła się i odtrąciła dziecko, a parę kropel jej mleka rozlało się po niebie i powstała Droga Mleczna, a parę z nich spadło na Ziemie i wyrosły białe lilie. Hera nienawidziła Heraklesa i wysłała dwa węże by go udusiły. Wtedy Herakles pokazał swą nadludzką siłę dusząc węże.
Raz nauczyciel zabrał go do biblioteki by wybrał sobie książkę, Herakles wybrał książkę kucharską. Pedagog zaczął go strofować a porywczy chłopak uderzył go i zabił. Wtedy Amfitrion wypędził go z domu i kazał mu paść w górach stado wołów. Herakles mając 18 lat, zabił lwa i z jego skóry zrobił sobie okrycie a z głowy hełm. Potem wyrwał drzewo oliwne i zrobił z niego maczugę. Apollo dał mu strzały, Hermes miecz, Hefajstos kołczan pięknej roboty, Atena pancerz.
Wybuchła wojna. Bohater ruszył z pomocą królowi tebańskiemu i wygrał wojnę a w zamian dostał od króla córkę za żonę. Pewnego razu zabił żonę a dzieci udusił. Poszedł do wyroczni po radę. Pita kazała mu iść do Myken i wypełnić rozkazy Erysteusa. Ten mu kazał wykonać 12 prac.
Pierwsza praca: przynieść lwa z Nemei. Był to okrutny potwór. Pustoszył pola i porywał bydło pasterzom. Herakles zabił lwa swoją maczugą. Zdechłego przyniósł do Myken. Erysteus przeraził się i zabronił Heraklesowi wchodzić do miasta a dowody spełnianych prac składać przed bramą, sam zrobił sobie kryjówkę pod ziemią.
Druga praca: zabić hydrę lernejską. W bagniskach w Argos czyhał płaz na ludzi. Hydra była wielka, miała 10 głów a na miejsce uciętej wyrastały trzy nowe. Herakles walczył z nią, obcinał jej głowy. Na pomoc Hydrze przyszedł olbrzymi rak, który Heraklesa boleśnie szczypał po nogach. Herakles rozgniótł go obcasem i kazał swemu woźnicy rozpalić pobliski las. Wtedy Herakles na nowo odcinał hydrze głowy a rany wypalał, co zapobiegało odrastaniu głów. Na koniec wyrwał jej nieśmiertelną głowę, zakopał w polu i przygniótł głazem. Po tej walce był cały pokąsany i wszystko go piekło. Któryś z Bogów doradził mu aby poszukał takiego ziela które kształtem przypomina hydrę. Herakles odnalazł to ziele i ozdrowiał.
Trzecia praca: sprowadzić do Myken łanię ceryntyjską. Było to piękne zwierzę, które miało złote poroże i racice ze spiżu. Nikomu nie wyrządzało krzywdy biegając po górach Arkadii. Łania była ulubienicą Artemidy dlatego Herakles nie chciał jej zabijać i gonił ją przez cały rok. Dopadł w gęstwinie i wziąwszy ją na ramiona ruszył z powrotem.
Czwarta praca: Zabić dzika w Erymantu. Dzik był bardzo wielki i zagrażał ludziom i zwierzętom. Herakles wypłoszył dzika z gęstwiny i gonił go dopóki dzik nie omdlał. Dźwignął go na plecy i zaniósł Erysteusowi.
Piąta praca: Oczyścić stajnię Augiasza. Augiasz był królem Elidy i miał nieprzebrane stada bydła. Herakles obiecał Augiaszowi, że oczyści stajnię a w zamian zażądał dziesiątej części trzody. Król zgodził się chętnie, bo rzecz wydała mu się niemożliwa do wykonania. Herakles skierował niedaleko płynącą rzekę Penejos tak, że strumień przepływał przez stajnię i woda wszystko wymyła. Augiasz odmówił zapłaty, za co Herakles nawiedził kraj wojną i zabił króla.
Szósta praca: Zabicie roju ptaków w Stymfalos. Ptaki te miały dzioby z żelaza i ostre pióra. Żywiły się mięsem ludzkim. W zadaniu pomogła bohaterowi Atena i przyniosła mu grzechotki ze spiżu. Herakles umieścił je na wzgórzu pod lasem i wystraszył ptaki z gęstwiny. Przerażone latały po niebie a on je strzałami zabił.


Siódma praca: Sprowadzenie żywcem z Krety olbrzymiego byka.
Ósma praca: klacze króla Diomedesa. Diomedes mieszkał w Tracji. Miał on czwórkę cudownych klaczy, które żywił mięsem ludzkim. Herakles wpadł do pałacu i wyprowadził konie ze stajni. Tymczasem nadbiegł król, ale Herakles zabił go maczugą.
Dziewiąta praca: Zdobycie pasa Hipolity. Hipolita była królowa amazonek, wojowniczego plemiona kobiet które mieszkały na wybrzeżach Morza Czarnego. Wychowywały one ze swojego potomstwa tylko dziewczyny, chłopców zabijały. Hipolita nosiła na zbroi pas ozdobny, który otrzymała od Aresa. Ten właśnie pas pragnęła córka Eurysteusa. Hipolita zgodziła się oddać Heraklesowi pas, nie wszczynając wojny, ale Hera i inne amazonki zaczęły ścigać Heraklesa. On myśląc że to podstęp, zabił Hipolitę, zdarł z niej pas i odjechał.
Dziesiąta praca: Woły Gerionesa. Herakles przeszedł całą Europę i poszedł do Afryki a na pamiątkę tego zdarzenia ustawił między dwiema częściami świata dwie skały które nazwano „Słupami Heraklesa”. Wołów strzegł dwugłowy pies i siedmiogłowy smok. Herakles zabił psa i smoka z bydło zabrał. Zabił również Gerionesa, który przybył walczyć.
Jedensata praca: Złote jabłka. Gaja podarowała Herze śliczną jabłoń, która rodziła złote owoce. Hera kazała siostrom Hesperydom pilnować tej jabłoni a na drzewie siedział stugłowy nieśmiertelny smok, mówiący wszystkimi językami świata. Herakles zaszedł do Atlasa i poprosił go o zerwanie jabłek a tymczasem on potrzyma za niego niebo. Kiedy Atlas wrócił z jabłkami, nie chciał z powrotem wziąć nieba na swe barki. Wtedy Herakles poprosił go żeby chociaż przez chwilkę potrzymał jeszcze, po czym odszedł.
Dwunasta praca: sprowadzenie cerbera z piekła. W nocy, w Tajnaros, Herakles wślizgnął się do piekła. Pluton rozgniewał się i chciał go uderzyć berłem ale ten, zranił Plutona. Pluton musiał pojechać na Olimp do lekarza. Tymczasem bohater odszukał Cerbera i wyniósł go na świat.
Po spełnieniu pokuty, Herakles postanowił się drugi raz ożenić. Pewien bardzo bogaty król ogłosił że wyda swą córkę za mąż za tego, kto go przewyższy w strzelaniu z łuku. Herakles zwyciężył. Ale bracia królewny nie chcieli mu oddać siostry bojąc się, że Herakles znowu zabije swoją żonę. Bohater tak się rozgniewał, że jednego z nich uśmiercił. Za to co zrobił Bogowie nawiedzili go ciężką niemocą. Aby się wyleczyć, poszedł do delf lecz Pita nie chciała z nim mówic, co tak zezłościło go, że zniszczył świątynię. Postanowiono oddać Heraklesa na trzyletnia służbę do Omfali. Musiał zrzucić okrycie z lwiej skóry a zamiast maczugi dano mu kądziel i posadzono przy krosnach. Po trzech latach służby był znów silny. Oprócz Hery kochali go wszyscy Bogowie. Herakles pojął za żonę Dejanirę. Nessos umierając dał Dejanirze swoją krew, która była podobno niezawodnym środkiem na zatrzymanie miłości Heraklesa. Postanowiła ona wyprać koszulę swojego męża w krwi. Herakles ubrał ją i okazało się że krew jest okrutnym jadem. Nie było dla niego ratunku. Dejanira powiesiła się z rozpaczy a Herakles ułożył się na wysokiej górze aby żywcem spłonąć. Nagle podpłynęła wielka chmura i na niej odjechał do nieba. U wrót Olimpu czekała na niego Iris z Nike aby mu włożyć wieniec na skronie. Dzeus uczynił go nieśmiertelnym a Hera oddała mu za żonę swą córkę Hebe.