profil

Glony - charakterystyka

Ostatnia aktualizacja: 2022-02-02
poleca 85% 2603 głosów

Treść
Grafika
Filmy
Komentarze

Zielenice (Chlorophyta)


1. Miejsce występowania: zbiorniki wodne (od wody słonej po słodką) Niektóre gatunki żyją na lądzie (na powierzchni drzew, skał i budynków w wilgotnych, zacienionych miejscach). Jeden gatunek przystosował się do życia na powierzchni śniegu i lodu (zawiera czerwony barwnik)
2. Typ budowy: jednokomórkowe (niższe), wielokomórkowe (wyższe) Kształt: nitkowaty lub spłaszczone blaszkowate twory. Symetryczna budowa ciała, przybierającego często postać wygiętą, wrzecionowatą lub koronkowatą, przewężonego pośrodku komórki.
3. Barwniki: clorofile "a" i "b", karoten i ksantofil (są zlokalizowane w chloroplastach)
4. Substancje zapasowe: skrobia, celuloza
5. Tryb życia: ruchliwy (niktóre zaopatrzone w wić - nieruchliwe) , skupiskowy
6. Wielkość: sałatka morska (gatunek z rodzaju Ulva) - ok. 30cm. Niektóre tropikalne gatunki osiągają rozmiary mchu czy paproci
7. Sposoby rozmnażania: bezpłciowo (podział komórek) lub wytwarzanie spor, płciowo (zlewanie się gamet)
8. Uwagi: są bardzo zbliżone do lini ewolucyjnej, która dała początek roślinom wyższym
9. Przedstawiciele: ramienice (Charophyceae), Desmidiales, sałatka morska (gatunek Ulva)

Brunatnice (Phaeophyta)


1. Miejsce występowania: pokrywają skały w czasie przypływów, występują również w wodzie na głębokości ok. 15 m, morza zimne (większe rozmiary)
2. Typ Budowy: wielokomórkowe. Budowa plechy, której poszczególne części przypominają liście, łodygi i korzenie roślin wyższych.
3. Barwniki: fukoksantyna (złocistobrunatna), chlorofil
4. Substancje zapasowe: laminaryna, mannit, tłuszcze.
5. Tryb życia: nieruchliwy. Przytwierdzają się do skał (za pomocą ryzoidów)
6. Wielkość: bardzo zróżnicowana (gigantyczne laminarie mogą osiągać kilkadziesiąt metrów długości). Największe spośród wszystkich glonów.
7. Sposoby rozmnażania: przemiana pokoleń
8. Uwagi: nie są homologiczne z organizmami roślin wyższych ( nazywa się je odpowiednio: płatami, trzonkami, ryzoidami)
9. Przedstawiciele: około 1000 gatunków np.: Ectocarpus, Chorda, Fusus, Sargassum, Nereocystis

Krasnorosty (Rhodophyta)


1. Miejsce występowania: prawie wyłącznie w morzach, głębokość do 100 m. Spotkać je można w strefie przypływów i odpływów, rejony podzwrotnikowe.
2. Typ budowy: delikatna plecha (gałęzista, koronkowa)
3. Barwniki: chlorofil, fikoerytrynę
4. Substancje zapasowe: skrobia krasnorostowa, krople oleju, pobierają wapń z wody, Karaginina
5. Tryb życia
6. Wielkość: mniejsze od brunatnic
7. Sposoby rozmnażania: przemiana pokoleń, wytwarzanie wyspecjalizowanych organów płciowych
8. Uwagi: krasnorosty żyją na dużej głębokości. Światło które do nich dochodzi ma barwę fioletową i niebieską. Chlorofil nie może efektywnie wykorzystywać tego światła, toteż rośliny zawierające tylko chlorofil nie są zdolne do przeprowadzania fotosyntezy na takiej głębokości. Natomiast fikoerytryna potrafi wykorzystać światło niebieski i fioletowe, co sprawia, że krasnorosty potrafią przeprowadzać fotosyntezę na dużych głębokościach.
9. Przedstawiciele: Obecnie znamy ok. 3000 gatunków np. Gelidium, Graciliaria, Chondurus crispus

Chryzofity (Chrysophta)


1. Miejsce występowania: wody słone i słodkie
2. Typ budowy: jednokomórkowe
3. Barwniki: chlorofil, fukoksantyna
4. Substancje zapasowe: Odkładanie substancji zapasowych w postaci polisacharydu, leukozyny i tłuszczów.
5. Tryb życia:
6. Wielkość: mikroskopijnie małe
7. Sposoby rozmnażania: płciowo lub bezpłciowo
8. Uwagi: Uważa się, że ropa naftowa powstała z tłuszczów okrzemek żyjących w minionych epokach geologicznych. Są one niezwykle ważnymi organizmami fotosyntetzującymi. Prawie 3/4 wszystkich substancji organicznych powstających w wyniku fotosyntezy jest produkowane przez okrzemki
9. Przedstawiciele: okrzemki,

Eugleniny (Euglenophyta)


1. Miejsce występowania: Organizmy te nie mogą żyć w środowisku zawierającym wyłącznie sole mineralne. Do bujnego rozwoju potrzebne są małe ilości aminokwasów.
2. Typ budowy: eugleniny opatrzone są jedną lub dwiema wiciami. Organizmy te nie mają zewnętrznej celulozowej ściany komórkowej. U podstawy wici znajduje się otwór gębowy i czerwona plamka oczna
3. Barwniki: chlorofil (zlokalizowany w chloroplastach), astaksantol (występuje jeszcze tylko u skorupiaków, nadaje czerwony kolor gotowanym rakom)
4. Substancje zapasowe: paramylum - związek różniący się chemicznie od skrobi jak i glikogenu
5. Tryb życia: holozoiczny, aktywne pływanie
6. Wielkość:
7. Sposoby rozmnażania: bezpłciowo, prosty podział komórek. U jednego rodzaju stwierdzono rozmnażanie płciowe
8. Uwagi: są wyżej uorganiziowane niż sinice Wykazują mieszaninę cech zwierzęcych i roślinnych. Obecnie kwestią definicji jest to, czy Euglenophyta należy nazwać roślinami czy zwierzętami czy też należy zaliczyć je do trzeciego królestwa istot żywych - Protista. Niektóre Euglenophyta są organizmami całkowicie autotroficznymi, inne - organizmami saprofitycznymi.
9. Przedstawiciele: Wykazują mieszaninę cech zwierzęcych i roślinnych. 350 gatunków

Dinofity (Dinoflagellatae)


1. Miejsce występowania: większość żyje w morzach
2. Typ budowy: jednokomórkowe glony które w większości są otoczone pancerzem składającym się z grubych połączonych ze sobą płytek. Mają po dwie wici
3. Barwniki: chlorofil, fukoksantyna
4. Substancje zapasowe: tłuszcze, polisacharydy
5. Tryb życia: ruchliwy
6. Wielkość:
7. Sposoby rozmnażania:
8. Uwagi: są one ważnymi organizmami fotosyntetyzującymi oceanów. Niektóre gatunki Dinoflagellatae są trujące dla zwierząt kręgowych i dla człowieka. Wskutek tego w miejscach gromadzenia się tych glonów ginie wiele ryb

Czy tekst był przydatny? Tak Nie

Czas czytania: 4 minuty