Wisława Szymborska "Radość pisania"

Wisława Szymborska w wierszu pod tytułem "Radość pisania" ukazuje nam swój stosunek do siebie i swojej twórczości. Uzasadnia, że jest panią świata, w którym żyją bohaterowie wykreowani przez nią. Ma nad nimi absolutną władzę, a bez jej wiedzy nic nie może się wydarzyć. W świecie swojej fantazji jest absolutnym władcą i nikt inny nie może pokrzyżować jej planów. Jest jakby bogiem, który na cały stworzony przez siebie świat patrzy z góry i decyduje o losie każdej istoty. Słynną sentencję Horacego: "Non omnis moriar", komentuje w następujący sposób: "Istnienie na mój rozkaz nieustanne".

Tak więc swoją "nieśmiertelność" poetka zapewniła sobie poprzez to, co zapisane przez nią na kartkach papieru. Nikt nie może ingerować w jej wewnętrzny świat, a gdy cel pisarki zostanie osiągnięty, a wiersz zakończony, czas w świecie jej podopiecznych staje w miejscu. Autorka wyraźnie cieszy się tym, że posiada tak ogromną władzę. W jednej chwili może zatrzymać czas i uwiecznić chwilę, ułamek sekundy. Myślę, że słowami: "Zemsta ręki śmiertelnej" dopełniła tezy greckiego poety. Kiedyś umrze jej ciało, ale pozostawi po sobie wiecznie żywą i ponadczasową poezję.