"Mówiąć ojczyzna"

Mówiąc ojczyzna mam na myśli Polskę. To kraj, w którym się urodziłam, gdzie mieszkam i gdzie przez najbliższe lata pozostanę. Ojczyzna to moja przeszłość, teraźniejszość i przyszłość. To mój "skarb", z którego jestem dumna, bo panuje tu wolność i demokracja, dzięki którym mogę się realizować.
Kocham swoją ojczyznę. Nie wiem kiedy i w jakich okolicznościach ta więź się zrodziła. Być może kształtowała się przez piętnaście lat mojego życia? Jak każdy rodak chciałabym, by w Polsce było jak najlepiej. Każdy kraj ma jednak swoje problemy: biedę, bezrobocie, konflikty na tle etniczno-wyznaniowym, wojny domowe, czy międzynarodowe. Jednak każdy z nas żyjąc zgodnie z konstytucją i działając społecznie może przyczynić sie do poprawy sytuacjii w kraju.
Patriotyzm czyli miłość do ojczyzny i rodaków łączy wszystkich obywateli. Stają się oni solidarni i pragną dobra ogółu. W stanie jakiegoś kryzysu, wstrząsającego wydarzenia, czy klęski, rodacy stają się jednością i potrafią zdziałać cuda. Potwierdzają to chociażby ostatnie wydarzenia związane ze śmiercią Karola Wojtyły. Wszyscy Polacy, szczególnie młodzież bardzo przeżyła śmierć tego wielkiego rodaka. Ludzie łączyli się w różnych miejscach całego świata, a szczególnie w Polsce o tej samej porze na wspólnej modlitwie. Organizowali czuwania, pochody, pielgrzymki. Podczas tego wydarzenia cały świat podziwiał patriotyzm i spontaniczność wszystkich Polaków.
Często zdarza się, że w codziennym życiu zapominamy o naszej polskości i nasz patriotyzm nie jest tak widoczny. Jednak pamiętajmy, że dobrze wykonane codzinne obowiązki przyczyniają się do rozwoju kraju.
Podsumowaniem mojego wypracowania jest cytat Stefana Wyszyńskiego: "Naród bez dziejów, bez historii, bez przeszłości, staje się wkrótce narodem bez ziemi, narodem bezdomnym, bez przyszłości. Naród, który nie wierzy w wielkość i nie chce ludzi wielkich, kończy sie"