Cechy ballady na podstawie dowolnej ballady Adama Mickiewicza.

Ballada jest gatunkiem wywodzącym się z literatury ludowej. Swoją treść w dużej mierze czerpie z podań, opowieści, wierzeń ludu.
Ballada zawsze zawiera dramatyczną fabułę, opowiada o wydarzeniach tajemniczych, niezwykłych i o fantastycznych postaciach. Ten gatunek charakteryzuję się zatem uczuciowością, tajemniczością i fantastyką.
Co do przynależności ballady do rodzaju literackiego, można powiedzieć, że jest to utwór epicko-liryczny.
Aby ukazać cechy ballady posłużę się utworem pt. ‘Świteź’.
Rozpoczyna się on opisem ciemnego, mistycznego boru i jeziora, które to nocą jest sprawcą różnych ciekawych wydarzeń i złudzeń. Jedno z nich narrator opisuję: Gwiazdy nad tobą, gwiazdy pod tobą i dwa obaczysz księżyce.’
Czytelnik czuje atmosferę płynącą z licznych opisów dzikiego boru. Miejsce to przedstawione jest niezwykle tajemniczo, wręcz groźnie kiedy to dowiadujemy się iż legendy głoszą, iż nocą nad jeziorem odbywają się jakieś straszne i przerażające rzeczy.
Jeśli chodzi natomiast o fantastykę utworu, to polega ona na nie tylko na cudownym przemienieniu ludzi i miasta w jezioro, lecz także na obecności syreny- baśniowej postaci, która relacjonuję całą historię.
‘Świteź’ ma także typową dla ballady budowę.
Jest to utwór, jak już wspomniałam, epicko-liryczny. Wersowo-rymowy układ, obrazowanie poetyckie, nastrojowość, liryzm, czasem subiektywizm narracji sugerują przynależność tego gatunku do liryki. Lecz fabuła postaci, tło akcji, opis- to elementy epickie moim zdaniem tak charakterystyczne dla ballady.