Rodzinnym Domu Dziecka .

„ Nie ma samotności. Są różni, różnie samotni ludzie, są różnie samotne godziny. Nie ma samotności – pustki i milczenia?
Czuwasz, czekasz, żegnasz się, zmagasz,
Szukasz – w zgiełku, w ciszy – bezdomny, osierocony”
Dziecko opuszczone to dziecko pozbawione trwale lub przejściowo
Szans wychowywania w rodzinie własnej. W grupie tych dzieci znajdują się sieroty naturalne, półsieroty, a przede wszystkim dzieci, których rodzice żyją, ale albo nie chcą, albo nie potrafią, albo nie mogą wypełniać swoich obowiązków rodzicielskich. Rodzicom tych dzieci została ograniczona, zawieszona lub odebrana władza rodzicielska, a niekiedy oni sami zrzekli się praw rodzicielskich, wyrażając zgodę na adopcję.



Rodzinnym Domu Dziecka .

Rodzinne domy dziecka powołano „ dla zapewnienia właściwej opieki wychowawczej dzieciom pozbawionym opieki rodzicielskiej a wymagającym zindywidualizowanych form i metod pracy wychowawczej”. Koncepcja tej formy opieki była wynikiem krytycznej oceny niedostatków wychowawania zakładowego, a także troski wychowawców o stworzenie dzieciom osamotnionym jak najlepszych warunków rozwoju. Na powstanie Rodzinnych Domów Dziecka wpłynęły zasadniczo trzy czynniki:
 Polityka opiekuńcza resortu oświaty, zmierzając do wzbogacenia form opieki nad dzieckiem
 Zainteresowanie i nacisk opinii społecznej oraz żywa reakcja środków masowego przekazu w sprawie nowych inicjatyw w rozważaniu problemu sieroctwa społecznego.
 Powstanie u wrażliwych na krzywdę dziecka osób silnej motywacji do podjęcia trudu organizowania dzieciom osamotnionym normalnego środowiska rodzinnego.

Formą tą zainteresowano się w wielu referatach opieki na dzieckiem wydziału oświaty. W 1958 r. powstały rodzinne domy dziecka W. i G. Dowlaszów w Szczecinie. Ten dom potraktowano jako filie państwowych domów dziecka, a obije rodzice uzyskali status zawodowy i zatrudnienie jako wychowawcy placówki. Minusem takiego rozwiązania było uznanie rodzinnej formy opieki jako formalnej placówki opiekuńczo – wychowawczej, z jej całym systemem przepisów finansowych i sprawozdań.
Organizację i zasady działania rodzinnych domów dziecka określa rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 21 lutego 1994r. w myśl tego dokumentu rodzinny dom dziecka jest „placówką dla dzieci pozbawionych opieki rodzicielskiej, realizującą zadania całkowitej w warunkach naturalnego środowiska rodzinnego”. Rodzinny dom dziecka jest placówką koedukacyjną, obejmująca opieką 6 wychowanków. W uzasadnionych przypadkach (np. rodzeństwa) liczba wychowanków może być większa, nie powinna jednak przekraczać 12 osób. Kierowane są tu dzieci w różnym wieku. Mogą one przebywać w placówce do 18 roku życia, a w przypadku nauki do 25 lat. Najczęściej są to dzieci w tzw. normie rozwojowej , wymagające zindywidualizowanych metod oddziaływania. Od kandydatów na „rodziców” w rodzinnym domu dziecka wymaga się : dojrzałości społecznej i emocjonalnej, odpowiedniego doświadczenia życiowego, dobrego stanu zdrowia, jedno z „rodziców powinno mieć wyższe wykształcenie pedagogiczne a drugi rodzic minimum wykształcenie średnie. A także pełni praw obywatelskich i stałego zamieszkania w kraju. Mniej więcej co dziesięć lat podsumowuje się doświadczenia tych placówek, analizując sytuację wychowanków w szkole i w środowisku zamieszkania, a także pracę osób prowadzących dom.
Wśród zalet tej placówki wymienia się:
 Rodzinny charakter wychowania
 Stałą opiekę wychowawczą dającą poczucie stabilizacji trwające do momentu rzeczywistego usamodzielnienia się

Aby utworzyć taka placówkę nie zbędna jest decyzja prezydenta. Oprócz tego najlepiej jak by było to małżeństwo z minimum średnim wykształceniem. Oboje muszą przejść badania pedagogiczno – psychologiczne , oczywiście nie mogą być karani i muszą mieć obywatelstwo polskie.
Dzieci które zamieszkają w rodzinnym domu dziecka są kierowane z ośrodka kierowania , pogotowia opiekuńczego i z domu dziecka.
Każde dziecko które ma szansę aby zamieszkać w domu musi wyrazić na to zgodę.
Dziecko kończące edukację ma zapewnione małe skromne mieszkanko które otrzymuje od miasta. Podczas praktyk semestralnych odwiedziliśmy Rodzinny Dom dziecka Państwa Dowlaszów i tam mogłam się zapoznać z finansami i wszystkimi sprawami dotyczącymi dalszego życia wychowanków. Np. Kamil otrzymał kawalerkę o powierzchni 27m2 za które będzie płacił 150 zł miesięcznie. Wychowanek rodzinnego domu dziecka dostaje rentę socjalną w wysokości 503 zł. Oprócz tego wchodzą w nowe własne życie Kamil dostał od państwa ok.4000 zł. które musi udokumentować w postaci rachunków na co tą kwotę przeznaczył. Oprócz tego dostaje wyprawkę finansową na tzw. własne wydatki.

Wyżywienie dzienne - 8 złoty
Wydatki na przybory higieniczne - miesięcznie 25 zł
Przybory szkolne - miesięcznie 15 zł
Kieszonkowe - miesięcznie 27 zł