Charakterystyka porównawcza Danusi i Jagienki.

Powieść Henryka Sienkiewicza pt. „Krzyżacy’’ to galeria wielu barwnych postaci historycznych i fikcyjnych. Przykładem mogą być Danusia i Jagienka, które są wytworem wyobraźni pisarza.

Pierwsza z nich to Danusia, córka groźnego rycerza Juranda ze Spychowa. Ojciec oddał ją na wychowanie do księżnej Anny Danuty, ponieważ jej matka została zamordowana przez krzyżaków podczas najazdu. Była ona umiłowaną dwórką pani Mazowsza otaczano ja miłością i staraniem.

Danusia miała urodę tak piękna, że jak Zbyszko zobaczył ja po raz pierwszy myślał, że widzi anioła „[…]myślałem, że zgoła anioł i od patrzyć się nie mogę[…]’’. Ojej wyglądzie mówi cytat „na włosach miała wianeczek, włosy puszczone po ramionach, suknie niebieską i czerwone trzewiki, z długimi końcami’’.

Danusia jest wesołą pozbawioną trosk dziewczyną. Nie zna zmartwień i kłopotów. Był bardzo cicha i łatwowierna, gdyż jak przyjechali „posłowie ze Spychowa’’ ona bez słowa i bez sprawdzenia prawdziwości tych słów natychmiast pojechała z,,posłami’’. Bardzo kochała Zbyszka, ponieważ wzięła z nim ślub, pomimo sprzeciwu ojca. Była bardzo słaba psychicznie i fizycznie, ponieważ po tragicznym porwaniu i okrutnym traktowaniu podczas ucieczki zachorowała psychicznie, a na koniec zmarła z wycieńczenia.

Druga z nich to Jaginka. Była najstarszym dzieckiem z Zycha ze Zgorzelic. Miała bardzo liczne rodzeństwo. Kiedy Zbyszko wrócił z wojny miała piętnaście lat.

Była ona piękną dziewczyną, tętniącą życiem, pełną wdzięku i urody. Była bardzo wysportowana. „Wszystko w niej było piękne: i wysmukła postawa, i szerokie ramiona, i piersi jak ze skały wykute, i czerwone usta i modre oczki bystro patrzące.’’ Bił od niej „blask młodości, zdrowia i siły’’.

Była prawdomówną i szczerą dziewczyną. Świetnie radziła sobie z prowadzeniem gospodarstwa, podczas nieobecności ojca. Była bardzo pomocna i miała dobre serce. Gdy Maćko i Zbyszko wrócili z wojny pomagała im i dzieliła się z nimi swoim dobrobytem. Jej odwaga była godna podziwu. Nie bała się w nocy iść sama do lasu i pomóc Zbyszkowi, gdy groziło mu niebezpieczeństwo. Jgienka umiała postawić zawsze na swoim. Kochała bardzo młodego rycerza z Bogdańca, chociaż wiedziała, że nie jest to miłość wzajemna dopóki żyła Danusia. Nie złorzeczyła jej jednak, ani jej ojcu, wręcz przeciwnie. Opiekowała się Jurandem, po okaleczeniu go przez krzyżaków. Była bezinteresowna i za to została nagrodzona wzajemną miłością Zbyszka, a potem małżeństwem.

W powieści Henryka Sienkiewicza dwie wyżej opisane postacie są zestawione na zasadzie kontrastu, zarówno pod względem wyglądu jak i charakteru. Danusia była drobna i miała jasne włosy, oraz uradowaną twarz, Jagienka wręcz przeciwnie: miała szerokie ramiona, chociaż była szczupła, ciemne włosy i niebieskie oczy. „I zaraz przed oczami przesunęła mu się Jagienka – moro oka, ciemnowłosa, hoża jak łania’’. Pod względem charakteru także się różniły. Danusia była bardzo młoda, wręcz dziecinna i nie dojrzała. Gdy była szczęśliwa klaskała w ręce i śmiała się, a gdy była smutna płakała jak dziecko. „A przetowłosa Danusia podskoczyła na przód trzy razy do góry w swych czerwonych trzewiczkach, a następnie chwyciwszy księżną z szyję poczęła wołać z taką radością, jakby jej obiecywano jakąś zabawę, w którą się tylko starszym bawić wolno.” Danusia była także nieśmiała, cicha i łatwowierna. Zaś Jagienka była zdecydowana, samodzielna, sprytna i odważna. Również umiejętności obu bohaterek są całkiem różne. Danusia posiadała wysokie maniery dworskie, a jej ruchy były pełne wdzięku Jagienka natomiast była przykładem dziewczyny wiejskiej. Była silna i dobrze zbudowana, znała się na gospodarstwie, potrafiła jeździć konno i dobrze polować. Manier dworskich nauczyła się dopiero kiedy została dwórką księżnej Januszowej.

Obie bohaterki są pozytywnymi postaciami, jednak bardzo się różnią, jedna cecha, która ich łączy to jest to że w życiu kierują się dobrem miłością i bezinteresownością. Jednak z wzór dzisiejszej dziewczyny uznałabym Jagienkę, gdyż posiadała więcej umiejętności była bardziej samodzielna od Danusi