Tak jak w każdej szkole tak i w naszej, pisanie sprawdzianów, kartkówek, czy testów to nieunikniony obowiazek każdego ucznia. Zalicza sie to do nieprzyjemnych i dość stresujacych chwil każdego z nas. Każdy przeżywa to na swój sposób, jednak pisanie sprawdzianu przez cała klase to proces bardziej skomplikowany niż mogłoby sie wydawać. Pamietam jak niedawno moja klasa pisała ważny sprawdzian, a wyglądało to mniej wiecej tak:
Na przerwie, kilka minut przed dzwonkiem każdy ostatni raz gorączkowo przypominał sobie wiadomosci w celu "lepszego utrwalenia". Atmosfera była napięta, gdyż przed nami stała niepewność i oczekiwanie na coś nowego. Gdy zadzwonił dzwonek nastąpiło większe poruszenie niż na przerwie. U niektórych obudziła sie panika. Jagoda kryknęła: "O Matko!To już?! A ja nie zdążyłam jeszcze wszystkiego sobie przypomnieć". Na pewno wielu chciało cofnąć czas do poprzedniego wieczora, gdy siedząc w fotelu oglądało sie telewizje zamiast przyłożyć sie do sprawdzianu. Lecz było już za pózno. Przyszła nauczycielka.
Wszyscy usiedli na swoje miejsca. Gosia miała jeszcze nadzieje, że zaraz nauczycielka odwoła sprawdzian i podzieliła sie tym z Pauliną. Ale w tej samej chwili po klasie rozbiegł sie głos: "No, to wyciągamy karteczki". Nadzieje prysły. Marek jeszcze krzyknął do Kasi, żeby o nim pamiętała i nastąpił punkt kuliminacyjny: pytania. Cisza w klasie oznaczała kalkulowanie przez każdego stopień znajomośći odpowiedzi na pytania. Wraz z kolejnymi pytaniami narastały jednak okrzyki dziwne do określenia-może zdziwienia, oburzenia albo zaskoczenia. Potem nastąpiła ponownie cisza i gorączkowe pisanie. Na początku każdy odpowiadał na pytania, na które był w stanie odpowiedzieć. Był to stan maksymalnego skupienia. Monika, Magda i Marta wyglądały wtedy nadzwyczaj śmieszniem, bo to skupienie wywołało na ich twarzy dziwny grymas.
Tak gdzieś po piętnastu minutach Anam zaczął sie rozglądać po klasie i ruszyły w użytek pierwsze sciągi. Mateusz i Agnieszka zaczeli uzywać swoich ustalonych sygnałów w celu wzajemnej podpowiedzi. Natala kopała pod stołem Karoline, szeptem pytając sie co ma w pytaniu piątym. "Proszę nie rozmawiać"-nagle orzeżwił wszystkich stanowczy głos nauczycielki. No, prawie wszystkich, bo Kamila była tak skupoina, że nawet go nie usłyszała. Teraz zostało porozumiewanie sie za pomoca karteczek. Taką metode stosowała Natala z Piotrkiem. Grzesiek cały czas siedział w kartce Oli, ale Ole rozpraszała Agata, która cały czas ja szturchała.
Pięć minut przed końcem jedni już siedzieli spokojnie, druczy w panice jeszcze próbowali coś ściągnąć, a Kamila dalej nieustannie pisała. Gdy usłyszeliśmy: "Oddajemy karteczki" odetchneliśmy z ulgą, że już że to koniec tak wyczerpującego sprawdzianu nie tylko umiejętności ale także sprytu.
Czas czytania: 2 minuty
Treść zweryfikowana i sprawdzona
Zgodnie z misją, Redakcja serwisu dokłada wszelkich starań, aby dostarczać rzetelne i sprawdzone treści edukacyjne.
Dodatkowe oznaczenie "Sprawdzona treść" wskazuje, że dany materiał został zweryfikowany przez Redakcję lub ekspertów współpracujących z serwisem.
Weryfikacja tekstu odbywa się na następujących poziomach:
1. Sprawdzenie tekstu pod kątem ewentualnych błędów ortograficznych, stylistycznych, interpunkcyjnych lub innych.
2. Weryfikacja tekstu pod kątem błędów rzeczowych.
3. Sprawdzenie materiału pod kątem ich aktualności.
Dodatkowe oznaczenie "Sprawdzona treść" wskazuje, że dany materiał został zweryfikowany przez Redakcję lub ekspertów współpracujących z serwisem.
Weryfikacja tekstu odbywa się na następujących poziomach:
1. Sprawdzenie tekstu pod kątem ewentualnych błędów ortograficznych, stylistycznych, interpunkcyjnych lub innych.
2. Weryfikacja tekstu pod kątem błędów rzeczowych.
3. Sprawdzenie materiału pod kątem ich aktualności.