Bohaterowie literaccy Młodej Polski.

Kim jest człowiek? Rozważania nad złożonością natury ludzkiej na przykładzie bohaterów literackich Młodej Polski.

Ludzie wciąż zmieniają świat - ulepszają go lub wyniszczają. Czy takie ciągłe zmiany okoliczności życia mogą mieć wpływ na nasze charaktery? Czy istnieją dla nas, ludzi, cechy uniwersalne, które możemy sobie przypisywać od wieków, czy może nasz charakter to sprawa zupełnie indywidualna? A może to epoka, w której akurat żyjemy czyni nas do siebie podobnymi? Moim zdaniem nie jest rzeczą najistotniejszą to, w jakich czasach sie urodziliśmy. Każdy człowiek zmienia się pod wpływem wydarzeń, które go spotykają i doświadczeń, które zdobywa. Weźmy za przykład chociażby obiektywne oceny zachowań niektórych bohaterów literackich Młodej Polski. Żyją oni w jednej epoce, a przecież są od siebie tak bardzo różni.

Pierwszą rzeczą, którą warto jest na początek zauważyć jest to, że ludzi, oprócz cech charakteru, dzielą też granice społeczne. Przecież długo możnaby się doszukiwać podobieństw między np. Jagną - bohaterką "Chłopów", a Tomaszem Judymem z "Ludzi Bezdomnych". Dwa różne środowiska życia, skrajne wykształcenia i priorytety. Jagienka to wiejska piękność, podziwiana przez mężczyzn, znienawidzona przez ich żony. Jednak czy dla niej ma to znaczenie? Nie, nie interesuje ją opinią innych. Ma duszę artystki, wciąż szuka bliskości w ramionach różnych mężczyzn. Jest indywidualistką. Nikt przecież nigdy nie wyjaśnił jej, jak postępować. Matka zawsze jej pobłażała, pozwalała nie pracować i nie przemęczać się, co przecież na wsiach było niedopuszczalne. Może właśnie z tego wynikało zachowanie Jagny? Po prostu myślała, że ma specjalne przywileje. Co natomiast ukształtowało charakter Tomasza Judyma? Myślę, że były to kompleksy, dotyczące jego pochodzenia. Nie miał prostego dzieciństwa, nic nie wskazywało na to, że skończy studia i zostanie lekarzem chirurgiem. Pomogła mu ciotka, z którą zamieszkał w młodości. Jego bliższa rodzina została natomiast w mieszkaniu, w którym warunki do życia były fatalne. Tomasz Judym wiedział czym jest bieda i w swoim dorosłym życiu postanowił z nią walczyć właściwie za wszelką cenę. Nawet za cenę miłości do kobiety i szcześliwego życia rodzinnego. Jego charakter ukształtowało więc ciężkie dzieciństwo i to, że widział wiele ludzkich krzywd i cierpienia.

Nie tylko w Młodej Polsce, lecz także w wielu innych znanych utworach literackich i codziennym życiu możemy znaleźć bohaterów, którzy przechodzą głęboką przemianę psychiczną. Hanka, żona Antka z "Chłopów" początkowo jest kobietą płaczliwą, uległa i bez pamięci zapatrzoną w męża. Kiedy jednak Antek zdradza ją z Jagną, a Maciej Boryna wygania ich rodzinę z domu i muszą walczyć o byt kobieta zaskakująco nie załamuje się. Zaczyna walczyć o swój los, staje się silna i stanowcza, a także odważna i godna ogromnego szacunku. Widzimy więc, że potężny wstrząs, który może nas nieoczekiwanie spotkać, potrafi wyzwolić w nas siły, których wcześniej nie znaliśmy. Zupełnie inną sytuację zaobserwować możemy w przypadku Anieli Dulskiej, bohaterki "Moralności pani Dulskiej". Jest to kobieta zupełnie bezkrytyczna i według mnie niezdolna do jakiejkolwiek wewnętrznej przemiany. Dla niej liczą się pieniądze i to, żeby inni mieli o niej poprawne zdanie. Nic chyba nie może zmienić charakteru, który ukształtował się w oparciu o "gonitwe" tylko za przelotnymi mrzonkami.

Powtórnie analizując przytoczone przykłady możemy stwierdzić, że człowiek jest tym, kim każą mu być okoliczności jego życia. Trudne sytuacje i cierpienie zmieniają ludzi. Człowiek często jest zdolny do tego, o co przecież nikt by go wcześniej nie podejrzewał lub załamuje się i popada w marazm. To, kim jesteśmy, rzadko jest zależne od epoki, w której żyjemy, tylko od tego, co przeżyliśmy. Biorąc pod uwagę te właśnie wnioski warto byłoby się zastanowić nad tym, jak w życiu postępujemy - bądźmy więc takimi ludźmi, którzy nigdy nie będą przyczyną czyjejś krzywdy czy cierpienia.