MÓJ PRZYJACIEL Z AUREOLĄ

Ewangelia (Dobra Nadzieja) dzielona jest na Ewangelię Kanoniczne i Niekanoniczne.
Ewangelia kanoniczna to ta uznawana przez kościół (Nowy Testament) a nie kanoniczna nie uznawana (apokryfy). Kościół katolicki przypisuje "Dobre nadzieje" trzem ewangelistą Mateuszowi, Markowi, Łukaszowi i Janowi. Ewangelie kanoniczne powstały w okresie od ok. 60-90 n.e. W wyniku spisania tradycji ustnych.
Najstarsze odpisy oryginałów ewangelii pochodzą z połowy II w. (120-140) I zostały znalezione w Egipcie.
Należy także dodać, że inne kościoły chrześcijańskie dodają do tego kanonu jeszcze inne ewangelie uważane przez kościół katolicki za apokryfy (ewangelia ebionitów, ewangelia Hebrajczyków, ewangelia wg św. Tomasza - kościół koptyjski, ewangelia Prawdy).

Mateusz Ewangelista, Lewi (I w. N.e.), Wg tradycji chrześcijańskiej celnik (dzierżawca cła) w Kafarnaum, jeden z apostołów Jezusa. Ewangelia Mateusza była zredagowana po aramejsku w Palestynie (51-60). Ojcom Kościoła w II w. Znana była tylko z greckiej parafrazy aramejskiego tekstu. Przeznaczona została dla judeo-chrześcijan i dla Żydów, dlatego jej głównym zadaniem było wykazanie, że Jezus był Mesjaszem zapowiedzianym w Starym Testamencie. Istnieje domniemanie, że Mateusz musiał znać tekst Ewangelii Marka lub, że obaj korzystali z tego samego źródła. Tezą przewodnią całej Ewangelii jest udowadniane, iż w osobie, w życiu, w czynach i w nauce Jezus urzeczywistnia proroctwa Starego Testamentu. Symbolem Mateusza Ewangelisty jest uskrzydlony anioł lub młodzieniec. Częsty temat w sztuce.

Marek Ewangelista, Jan Marek, święty (I w. N.e.), Uczeń i towarzysz podróży misyjnych św. Piotra, Pawła i Barnaby. Autor drugiej Ewangelii (wg rzymskiej tradycji z połowy I w. N.e.). Wg późniejszej tradycji założyciel gminy chrześcijańskiej w egipskiej Aleksandrii,
Gdzie poniósł śmierć ok. 74. W IX w. Jego relikwie przewieziono do Wenecji (patron miasta). Wyobrażenia Marka Ewangelisty wraz z jego symbolem (lew) występują często w Wenecji, jak też sztukach plastycznych innych miast (Fra Angelico, A. Drer, J. i G. Bellini, Tycjan, Tintoretto).


Łukasz Ewangelista (? - Ok. 63), wg Euzebiusza pochodził z Antiochii Syryjskiej. Z zawodu był lekarzem (List do Kolosan IV,14). Był wiernym towarzyszem i współpracownikiem Pawła Apostoła, któremu towarzyszył w wielu podróżach misyjnych. Jest autorem trzeciej Ewangelii pisanej na polecenie i wg wskazówek Pawła, co potwierdzają Ireneusz (ok. 130 - ok. 202) i Orygenes (185-254). Posiadał wykształcenie greckie, czego dowodzi prolog do Ewangelii i styl dzieła, zawierający wiele parabol (przypowieści).
Jest również uważany za autora Dziejów Apostolskich, które zostały napisane również na zlecenie Pawła, a praca nad nimi musiała być zakończona przed 70, gdyż nie ma w nich wzmianki o zburzeniu Jerozolimy. Komisja Biblijna Kościoła rzymskokatolickiego 26 czerwca 1912 orzekła autorytatywnie o autentyczności tekstów Ewangelii św. Łukasza.

Jan Ewangelista, święty (I w. N.e.), Wg Nowego Testamentu syn Zebedeusza i Salome, młodszy brat Jakuba Starszego. Rybak z Galilei.
Początkowo uczeń Jana Chrzciciela. Umiłowany uczeń Jezusa Chrystusa. Świadek całej działalności Chrystusa i jedyny świadek jego śmierci. Autor czwartej Ewangelii i Apokalipsy.